Ocak kızıştı!

Bunlardan yalnızca Türkiye destansı bir milli mücadele vererek ayaklarının üzerinde durabildi. Lakin müstevliler onu da rahat bırakmadı; uyanıp kendine gelmemesi için sürekli kontrol altında tutuldu.

Sözde müttefik olarak NATO’ya alındı ancak sürekli oksijen çadırında tutularak ne olmasına ne de ölmesine müsaade edildi.

Hepsinden önemlisi, Türkiye adeta bir fanus içine hapsedildi ve asla diğer Türk kardeşleriyle ve inanç birliği içinde olduğu İslam ülkeleriyle görüşmesine müsaade edilmedi.

Bu zulüm tam 70 sene (1920-1990) sürdü. Sovyetlerin yıkılışıyla peş peşe bağımsızlıklarını ilan eden Orta Asya’daki Türk Cumhuriyetlerini ilk tanıyan, kardeş özlemiyle yanıp tutuşan Türkiye oldu.

Sevinç çığlıkları atan merhum Özal, “Adriyatik’ten Çin Seddi’ne kadar uzanan bir Türk dünyası olduğunu ve önümüzdeki 21. asrın Türk asrı olacağını” tüm dünyaya haykırdı.

Her an pusuda bekleyen düşman, Türk uyanışından çok korktu. İç ve dış müdahalelerle onları perişan etmenin gayretine girişti. Hedef tahtasına da Türkiye ve onunla diğerleri arasında fiziki irtibatı sağlayan en yakın (sınırdaş) ülke olan Azerbaycan’ı oturttular.

İlk katliam 25 Şubat 1992’de Hocalı şehrinde, Sovyetler ordusuna bağlı 366. Motorize Piyade Alayı’nın desteğindeki Ermenistan Silahlı Kuvvetleri tarafından sivil halka yapılmıştır. (1300 şehit)

1994 yılına değin süren bu savaşta Azerbaycan hazırlıksız yakalanmıştı. Ermenistan’ın yanında ise başta Sovyetler, daha sonra Rusya (hem askeri birlik ve hem de silahlarıyla), Fransa, İran, Yunanistan ve ABD vardı.

Sonuçta 16 bin Azeri Türkü’nü katleden Ermenistan, Azerbaycan toprağı olan Karabağ’ı işgal etti. BM’nin onca karar ve ikazlarına rağmen Ermenistan, 28 yıl boyunca bu Türk yurdunu işgale devam etti.

Aynı küstah Ermenistan, bugün de kabına sığmayarak Azerbaycan’a saldırdı.

Ermenistan ava giderken avlandı, zira köprülerin altından çok sular aktı ve artık Azerbaycan o eski Azerbaycan değildi. Yeni haliyle durumu fırsat gören Azerbaycan karşı taarruza geçti.

Kardeş ülke Türkiye, her şeyiyle Azerbaycan’ın yanında olacağını ilan etti.

Ermenistan’ın başında Soros’un seçtirdiği, Rusya karşıtı Nikol Paşinyan var. Halkını sefalet içinde yaşatan bu maceraperest adam, ağababalarına güvenerek ülkesini ateşe atmakta bir beis görmüyor.

Ama kazın ayağının öyle olmadığını gördü ve görmeye devam edecek.

Nitekim işgal altında tuttuğu Karabağ’da önemli toprak kayıpları yaşayan Ermenistan, Minsk grubu üyelerinin (Rusya, ABD, Fransa) çağrısına karşılık “Ateşkes görüşmesi yapmaya hazırız” açıklaması yaptı.

Demek ki paçaları tutuştu!

Azerbaycan Cumhurbaşkanı Aliyev de “Biz ‘Durun, çalışacağız, müzakere yürüteceğiz, yardım edeceğiz’ gibi beyanları dinleyecek durumda değiliz. Bunları defalarca duyduk. 30 yıl daha bekleyecek vaktimiz yok. Sorun şimdi çözülmelidir” dedi.

Ocağın kızıştığı bu demde onu soğutacak tek şey adilane bir barıştır. O da Ermenistan’ın işgal ettiği topraklardan çekilmesidir.

Aksi halde bedeline katlanır, katlanıyor da.