NATO’nun açtığı bu yara kolay kolay kapanmaz

Kore’den Afganistan’a kadar barış için canını ortaya koyan bir millete böyle hakaret ettin ya...

Belli ki şehitten de anlamıyorsun...

Bu fotoğrafları görüp de oraya konulmasına göz yumarsan...

“Pardon” deyip kenara çekilirsen...

“Nasıl olmuş, hiç haberim yoktu” gibi bir saçmalığın arkasına saklanırsan...

Ben buna rastlantı falan demem.

Uzunca bir süredir Türkiye üzerine estirilen “kara bulutları”...

Kara tezgâhları. Zifir pusuları eklerim ben bu rezalete.

Ekler ve şöyle düşünürüm.

- Harita çizmeyi alışkanlık edinmiş...

- Kukla devlet kurmayı “lego-land” oyununa çevirmiş bu emperyal kafayla bizim çıkarımız uymazsa.

Uymaz arkadaş...

Mecbur muyuz?

Biliyor musun ki...

Fotoğraflarını “hedef” yaptıkların...

“Çatma, kurban olayım, çehrene ey nazlı hilal” diyerek...

Bağımsızlık uğruna...

Çocuklarını gözünü kırpmadan kurban etmiş bir milletin evlatlarıdır.

Sen Atatürk’ü NATO’ya hedef yaptın ya... Sen bu ülkenin Cumhurbaşkanı Erdoğan’ı hedef yaptın ya...

Senin kuru özrün benim içimdeki yaraya kabuk olmaz arkadaş...

Bilesin....

KÂĞIDA HOŞ GELDİN SEVGİLİ KARDEŞİM!

KAÇ yıl oldu hatırlamıyorum...

Hilton Oteli’nde bir resepsiyondaydık.

Sanıyorum hürriyet.com.tr’nin yeni bir tanıtım aktivitesiydi...

Bir ara yanıma bir genç yanaştı.

Çekingen, tereddütlü... Konuşsam mı konuşmasam mı diye bakan bir genç...

“Fatih Bey, size kendimi tanıtmak istiyorum...”

Doğrusu şaşırmıştım...

Bu kadar genç bir adam acaba kendisini nasıl tanıtacak?

Gülerek “Buyur arkadaşım” dedim.

O anlattıkça, ben şaşırdım.

İngiltere’de üniversite bölüm birincilikleri...

MIT’ler... Başarılar... Burslar...

Antalya’dan çıkmış bir genç. Kendi çabasıyla bunları başarmış.

- Ne yapmak istiyorsun?

- Sizde yazı yazmak istiyorum. Sizden öğrenmek isiyorum.

- Ne yazmak istiyorsun.

- Ben eğitimciyim. Çocuk ve aile eğitim sistemi. Bunları yazarım.

Böylece başladık.

“Peki” dedim. “Birkaç yazı gönder. hürriyet.com.tr’de yayınlarız...”

Uçtu sevinçten.

Böyle başladı Özgür Bolat...

Müthiş bir ilgi yarattı. Her hafta bir şehre konferansa çağırıldı.

Ve yıllar sonra Özgür dün gazetede yazmaya başladı.

7 yıldır hürriyet.com.tr’de olan Özgür şimdi kâğıda da geldi...

Ve Özgür’ün farkı vardır.

O  çocukları değil, ana-babaları eğitir daha çok...

Hoş geldin kardeşim...

MUTLULUK NEDİR

İŞTE BU RESİMDİR

ERZURUM’da...

Ben mutluluktan yaşaran o gözlere baktıkça...

Ağızlara kenetlenen ellere baktıkça...

Ruhumda ne evler kuruldu.

Ne saraylar devrildi bilseniz...