Kayıplar günü

Dün aniden...

Mustafa Kemal Atatürk’ün salıncaktaki fotoğrafı geldi aklıma.

Dünyadaki tek lider olarak 23 Nisan’ı çocuklara verdi ya...

Tam bunları düşünürken geldi haber...

Kayıp...

Sohbetini hep sevdiğim sakin adamın karısı Fulya ölmüş.

Serdar Güzelaydın’ın eski eşi...

Artık bu eskinin ne anlamı kaldıysa...

Aradım ve “İşte böyle gidiyoruz bu dünyadan Serdar” dedim.

Ve hiç gitmeyecekmişiz gibi savaşıyoruz.

İşte bir  felç... Bir kalp krizi...

Fulya gitti... Gülümsün sabah gözyaşıyla aradı.

Ağladık...

Bir kandil günü...

Yine sevmeyi hatırladık...

TEVAZUNUN ÖLÜMÜ

Dedim ya...

Anlaşılmaz bir şekilde kayıplar oldu dün.

Kimse bilmez...

Ankara’da sessiz bir insan vardır.

Ne zaman Ankara’ya gitsem sormuşumdur:

“Bu kadar başarılı ve zengin bir insan, neden Ankara’da bir tenis kulübünde yer her öğle yemeğini?”

İstese Moskova’da ya da dünyanın en güzel şehirlerinde oturabilirdi.

Sonra anladım ki...

Doğduğu şehri seviyor.

Ankara’yı...

Zamanında Atakule projesini yapmıştı.

Sonra...

O proje yüzünden zor duruma düşmüştü. Ticari batıktı.

Sonraki hikâyesine gelince...

Sıkıldı, bunaldı.

Yediremedi kendisine. Ankara’daki proje çökünce...

Bir kâşif, bir fetihçi gibi dünyaya açıldı.

Geceli-gündüzlü çalıştı.

Oğullarının adına Selim ve Fatih dedi.

Sonunda dünyanın sayılı markalarından birisini yarattı:

Reklamcılar o markaya şimdi SUMMA diyor.

Ama ben yalnızca ‘azim ve sevgi’ diyorum.

METE BORA...

Çok sevdiğim bir dost.

Bir gizli öğretmen.

Başarıyı, hırslara teslim olmadan da yakalayabilirsin.

İşte onun öğretmeni.

Ölmeden önce bir ev kurdu, biliyor musunuz?

Çok sevdiği şehir Ankara’ya...

‘Bu dünyadan gitmek üzere olan yaşlıların veda istasyonu gibi.’

Kıdemli vatandaşlar yurdu.

Şimdi kendisi gitti.

Bütün büyük iş sahibi olmak isteyenlere...

Büyük paralar kazanmak isteyenlere örnek olsun diye yazıyorum.

Ne yaparsanız, ne kazanırsanız kazanın...

Önünüzden değil...

Arkanızdan güzel şeyler kazanın.

Hiçbir zaman, “Param var, çeker giderim” demeyin.

Şehrinizi ve geçmişinizi bilin.

İşte bir kandil gecesi ölen daha başka kimler varsa...

Bu gece hepinize bir öksüz 23 Nisan çocuğu olarak rahmet okuyorum.

Annemi görürseniz eğer...

Babamla çok yakıştıklarını söyleyin...