2019 senaryoları

NATO harekâtında Atatürk’ü hedefe koyan...

Türkiye Cumhuriyeti Cumhurbaşkanı Erdoğan’ı hedefe koyan...

Nasıl NATO ittifakıdır ki bu!?

İşte bu nedenle yazıyorum bu yazıyı.

Siyasetin ve diplomasinin labirentlerinde...

İki temel senaryo gelişiyor.

İÇ SİYASET

AK Parti ve MHP arasında oluşan “yerli ve milli ittifak”...

Belli ki 2019’a doğru AK Parti siyasetinin temel direğini “milli ve yerli” olmaya oturtacak.

Bunun da pratik karşılığı, içeride ve dışarıda terörle mücadeledir.

Yani...

“Yerli” olmanın ölçüsü, kendi ayaklarının üzerinde duran ve üreten Türkiye...

2023’e doğru...

- Yerli otomobil.

- Milli savaş uçağı.

- Milli uçak gemisi.

- Milli tank.

- Milli savunma füzesi.

Yatırım olarak...

Çanakkale köprüsünden üçüncü havalimanına...

Yerli enerji olarak nükleer santrallardan Türk Akımı’na...

Ve daha birçok altyapı projesi...

SİYASETİN ÖTEKİ YAKASI

Peki bu “yerli ve milli ittifaka” karşı muhalefet ne yapacak?

Sorular var elbette:

- CHP, HDP ile açık ittifaka girer mi?

- Girerse CHP’nin beklediği milliyetçi oylar ne olur?

- Meral Akşener ne yapar?

- Belediye seçimlerinde illere göre nasıl bir ittifak gelişir?

- Muhalefet, yerli  ve milli kavramlarını AK Parti tekeline bırakır mı?

Bunlar 2019 senaryolarının içerideki soruları.

DIŞ SİYASET

AK Parti ve MHP arasındaki “ortak siyaset zemininin” dışarıdaki karşılığı ise...

“Türkiye’nin milli bütünlüğü ve bölünmezliği” temeline oturuyor.

Bu da şöyle özetlenebilir:

- Küresel güçlerin desteklediği ve DAEŞ’le mücadele adı altında silahlandırdığı YPG ve PKK ittifakıyla mücadele.

- Türkiye’nin güneyinde Irak ve Suriye sınırında oluşturulmaya çalışılan “Kürt koridoru”na karşı Astana’da başlayan bölgesel güç ittifakı.

Türkiye-Rusya-İran...

Soçi’de önemli kararlara hazırlanan bu ittifakın bölgesel etkileri önemlidir.

- Peki bu bölgesel ittifak gelişirken ABD ve AB ile ilişkiler ne boyutta olacak?

- Rusya ve İran, ABD ve AB’nin hedefinde görünüyor. NATO üyesi Türkiye buradan nasıl ayrışacak?

İşte Norveç’teki rezalet bu nedenle önemlidir.

Benim aldığım izlenim...

Türkiye elbette ABD ve AB ile uzun yıllara dayanan köklü ilişkinin devamı için çaba gösterecek.

Dikkat edilirse, bu bölgede yeni bir dizayn arayışı artık bütün çıplaklığı ile görülüyor.

Dün yabancı ajanslara düşen şu haber bile çok şey anlatıyor:

“İsrail: İran’la ilgili istihbaratı S. Arabistan’la paylaşmaya hazırız...”

Haberin en çarpıcı bölümü ise şu:

İsrail Genelkurmay Başkanı Gadi Eizenkot şöyle dedi:

“ABD Başkanı Trump ile bölgede yeni bir koalisyon kurulma ihtimali doğdu. İran tehdidi ile mücadele etmek için daha güçlü bir koalisyona ihtiyaç var. Bu açıdan, ılımlı Arap ülkeleriyle tecrübemizi ve bilgimizi paylaşmaya hazırız.”

Buradaki “ılımlı” kavramının bir süre önce Suudi Arabistan’dan gelen “ılımlı İslam” açıklamasıyla örtüşmesi dikkat çekicidir.

Bir tarafta “kürt koridoru”... Buna karşılık Irak-Suriye’nin toprak bütünlüğü için oluşan “bölgesel Türkiye-Rusya-İran ittifakı”...

Diğer yanda İsrail’den gelen bu açıklama...

Suudi Arabistan’daki keskin değişim...

Yemen ve Ürdün... Körfez ülkeleri... Katar ayrışması...

Bütün bunlar 2019 için tarihi değerde sorular.

Türkiye 2019 seçimlerine işte böyle bir atmosferde gidiyor.

2018 yılı seçimlerin “sıçrama tahtası” olacağına göre...

Belli ki 2018 yılında içeride ve dışarıda gelişen bu tür ittifak senaryolarını konuşacağız.

Bütün bunların ötesinde önemli olan şudur:

Her türlü bel altı vuruşa rağmen...

Her türlü “darbe girişimi”ne rağmen...

Her türlü küresel teröre ve “fitneye” rağmen...

“Türkiye, milli çıkarlarını koruyan, ayakları üzerinde durabilen bir ülke olarak, 2019’da seçimlerini yaparak, bölgede demokrasiyi taçlandıran tek demokratik ülke olma özelliğini koruyacaktır.”

Asıl olan budur.