Hürriyet maceramı başlatan o telefon

Telefonum çaldı; arayan Nedim Demirağ’ydı.
Gazete Ege maceramız bitmiş, Ankara için gelen önemli bir teklife evet demek üzereydim.
“Buluşalım” dedi; buluştuk, konuştuk, hem de uzunca konuştuk.
Sonra Ertuğrul Özkök’e telefonu verdi.
Ertesi gün İstanbul’daydık.
Üç gün içinde İzmir, Ankara, İstanbul üçgeninde hızlı bir trafik yaşamıştım.
Özkök’ün odasında gazetecilik sörfü yaptık diyebilirim.
Ertuğrul Bey, Türk medyasında her zaman yenilikleri savunan bir genel yayın yönetmeniydi.
Hürriyet’in bölge ekleri her zaman iddialıydı; o günlerde yeni bir atılım yapmak isteniyordu.
Özkök hep söze başladı, Nedim abi tamamladı.
Nedim Demirağ o odada tam desteğini birkaç kez ifade etti.
“Hadi güzel işler yapalım. Sana güveniyoruz” diyerek, beni ikna ettiler.
Ankara gazetecilikte önemli bir adrestir. Ama benim için de İzmir tutkusu Ankara’dan hep ağır basmıştır. Ankara için uçak bileti almaya giderken gelen o telefon benim hayatımı değiştirdi.
Hürriyet yolculuğum böyle başladı; Nedim abinin o telefonuyla...
Bizim meslekte usta çırak ilişkisi hep çok önemli olmuştur.
Kendimi de hep şanslı görmüşümdür.
Sektörün en önemli isimleriyle uzun süre ve çok yakın çalıştım.
Gerçekten de her biri benim akil insanım oldular.
Sadece meslek öğretmediler; hayata nasıl bakmam gerektiğini de gösterdiler.
İlkeli olmayı, objektif kalmayı, pozitif bakmayı, mesleğin ince ayrıntılarını hep onlardan öğrendim.
İşte o isimlerden biri de Nedim Demirağ idi.
Nedim abiyi geçen akşam sonsuzluğa uğurladık.
Hürriyet’in sembol isimlerinden biriydi.
Her zaman kalbimizde, gönlümüzde olacak.
Nurlar içinde uyusun.

Ben tesadüflere inanırım

NEDİM Demirağ ile tanışmam aslında çok eskilere dayanır. Beni Nedim abiyle İzmir’in unutulmaz başkanı Ahmet Piriştina tanıştırmıştı. Tabii 80’lerin başıydı ve ben Saint Joseph’te okuyordum. Tesadüflere hep inanmışımdır. Saint Joseph benim hayattaki en önemli tesadüflerimden biridir. O kadar çok dost biriktirmemi sağladı ki...
Ahmet abi yaşadığı sürece benim hep hayat mentörlerimden biri olmuştur.Nedim Demirağ’ın da dahil olduğu sayısız gecede, yemekte, sohbette öylesine güzel günler geçti ki unutamam.
Şimdi Nedim abiyi yine aramızdan çok erken ayrılan Ahmet Piriştina dostumuza emanet ediyoruz.

İzmir’e sayısız mekan hediye etti

80’li yılların İzmir’ini özlüyorum.
Sayıları belki çok azdı ama öyle işletmeler vardı ki; hafta sonları İstanbullular sırf buralarda eğlenmek için soluğu İzmir’de alıyordu.
Her zaman en iyilerini, en popüler olanlarını Nedim Demirağ işletmiştir.
Önce İzmir’den başlayalım.
Plaza...
Efsanevi Plaza restoran...
Burada yemek yemeyen, sohbet etmeyen, anı biriktirmeyen var mıdır?
Varsa da o İzmirli değildir.
Cafe Plaza yıllar geçse de akla ilk gelen adrestir.
Mario Plaza unutulur mu?
Ege Park açıldığında önünde kuyruk olurdu.
Orada yediğimiz yemeği hala inanın bir başka yerde yiyemiyorum.
Ne güzel geceler geçti orada, ne sohbetler yapıldı o mekanda...
Çeşme’deki Çardak...
Ne güzel aşklara evsahipliği yapmıştır Çardak...
Sanki en güzel güneş Çardak’tan batar gibi gelirdi bize hep...
Ve Dalyan Plaza Otel...
İnsanlar her zaman mutlu uyanmıştır Dalyan’da...
İki Nedim Demirağ vardı.
Hürriyet’i çok seven; ilkeli gazeteciliği hep savunan, yeniliklere hep açık, farklı bir medya bakışı olan Nedim Demirağ...
İzmir’e sayısız mekanlar kazandıran, onlara ruh veren, kimlik veren, onları marka haline getiren ve kente hediye eden Nedim Demirağ...

Gönül dostu Nedim Demirağ

BAZI insanlar farklıdır. Enerjileri, auraları, konuşmaları, sevdaları da farklıdır. Dedim ya; ben tesadüflere inanırım diye... Daha Saint Joseph’li yıllardaki bir yemekteki tanışma, yıllar sonra benim Nedim Demirağ ile çalışmama belki de vesile oldu. Hürriyet’in sembol isimlerinden biriydi. 21 yıl Ege temsilciliği yaptı, İzmir’e de sayısız marka mekan kazandırdı. Bir gönül adamıydı. İnsanların omuzuna dokunmasını bilirdi. Sohbeti güzel dostluğu mükemmeldi. Bu dünyadan bir Nedim Demirağ geldi geçti. Onu çok sevdik ve hep seveceğiz.