Demokrasinin içinde kalmalıyız

Elbette Türkiye için İstanbul önemli bir kent...
Siyasetin başkenti Ankara’dır ama ekonominin başkenti de kuşkusuz İstanbul’dur.
O yüzden İstanbul seçim sonuçları geçmişte hep siyasetin akışını da değiştirmiştir.
YSK’nın kararını muhalefet doğal olarak çok sert eleştiriyor, Cumhur İttifakı da “hakkın yerini bulması” olarak yorumluyor.
Ne olursa olsun YSK’nın açıklaması nihai bir karardır.
Yani itirazı mümkün olmayan bir karar...
Türkiye’de 4 yıl seçimsiz bir dönem olacağını konuşurken; yeniden sandık görünmüş oldu.
“Seçim sadece İstanbul’da, Türkiye genelinde bir seçim olmayacak” diye düşünebilirsiniz.
Anadolu’nun herhangi bir yerine sandık koyulsaydı, bu doğruydu.
Ama İstanbul olunca işler değişiyor.
Dolayısıyla Türkiye’nin bir seçim atmosferinden çıkması zor...
Bu süreci herkesin soğukkanlılıkla sürdürmesinde fayda var.
Hep yazıyorum.
Ben Türkiye’nin geleceğine inananlardanım.
Yeter ki; meselelerimize odaklanalım, gerçek gündemimize dönelim.
Hem insan kaynağımız, hem potansiyelimiz daha iyi bir gelecek için yeterlidir.
Takvim uzamış olabilir.
Yine de 23 Haziran’dan sonra bir sonraki seçime kadar epey uzun bir zamanımız olacak.
İşte o süreci iyi değerlendirmek zorundayız.
Demokrasi içinde kalmak, demokrasiyi güçlendirmek herkesin birinci hedefi olmalı.

Fabrika ayarlarına dönmek

GALATASARAY - Beşiktaş maçını izlemişsinizdir. Ben de büyük bir heyecanla izledim. Çünkü kazanan şampiyonluk adına önemli bir adım atacaktı. Kazanan Galatasaray oldu; tebrik ediyorum.
Sizin de dikkatinizi çekmiştir.
Maçtan önce milli marşımız hep birlikte söyleniyor.
Galatasaraylı oyuncuların milli marşı söylemesi mümkün değildi, çünkü hepsi yabancıydı.
Beşiktaş’ın kadrosunun da çoğu yabancı ama en azından birkaç tanıdık futbolcumuz var.
Şampiyonluk elbette çok kıymetli ama ben kadronun çoğunun bizim çocuklarımızdan kurulmuş olmasını tercih ederdim.
Bakın Altınordu örneği var.
Altınordu’yu çok başarılı buluyorum. Ve Türk futbolu için bir şans olarak kabul ediyorum.
Şampiyon olmasınlar, Süper Lig’e geç çıksınlar.
Ne fark eder ki...
Benim gönlümdeki şampiyon Altınordu’dan başkası değil.
Bir de Karşıyaka örneği var bu sene...
Karşıyaka içinde bulunduğu ekonomik şartlardan dolayı birkaç yıldır transfer yasaklısı...
Doğal olarak kendi gençleriyle sahaya çıkmak zorunda...
Bazen kuruluş felsefesine dönmek için Karşıyaka’nın başına bunlar mı gelmeliydi, diye düşünüyorum.
Karşıyaka’nın müthiş çıkışını hepimiz izledik.
Şimdi Plaf Off’tan çıkmanın hesaplarını yapıyor.
Dilerim cuma günü Van maçında istediğimiz sonucu alırız.
Yabancıların katkısını elbette biliyorum.
Alex’in, Hagi’nin Türk futboluna kattıklarını yadsımıyorum.
Ama ilk 11’in 11’inin de yabancı olmasını ben kendime anlatamıyorum.
Türk futbolu fabrika ayarlarına dönmelidir.

 
Bir teşekkür de Arkas’a

BEN okul yıllarımda çok voleybol oynadım. Saint Joseph’te boş kalan zamanlarımızda voleybol oynardık. O yüzden benim vazgeçemediğim sporların başında gelir. Ama gerçeği söylemek gerekirse voleybol; tercih sıralamasında futboldan, basketten sonra bile gelmez. Arkas işte bunu başardı.
Geçen cumartesi günü Fenerbahçe’yle final serisinin son maçı vardı.
Ben de gittim.
Ateşli Fener seyircisine kafa tutan bir Arkas taraftarı vardı.
Arkas’a destek verenler arasında farklı renklere gönül vermiş sporsever vardı.
İzmir’in gurur duyduğu bir şirketin takımının etrafında o seyirciler birleşmiş ve Arkas diye bağırıyordu.
Sezon boyunca bazı maçlara da gittim.
İzmir’de giderek artan bir voleybol seyircisi var.
Bunda Arkas’ın büyük katkısı olduğunu düşünüyorum.
Fenerbahçe şampiyon oldu, kendilerini tebrik ederiz.
Ama Arkas’a da bir teşekkür borcumuz olduğunu unutmayalım.

 
Direkt yaza geçeceğiz

GALİBA bu sene bahar gelmeden yaza geçeceğiz. Sert bir kış oldu. İzmir’de eksileri gördük. Barajları dolduran yağmurlar oldu. Genellikle sıcak mayıslara alışığız, hatta nisanlara... Bu sene öyle olmalı. Direkt yaza geçeceğiz.