Cumhurbaşkanı’na itirazım var

Tayyip Bey’in asgari ücretin 2002 yılından günümüze gelen süreçteki artışıyla ilgili açıklamış olduğu rakamların değerlendirmesini ekonomistlere bırakıyorum.

Kişi başına düşen milli gelirin artması elbette sevindirici yalnız pratik hayatta ki karşılığına baktığımızda tablo çok iç açıcı görünmüyor.

Öncelikle, bir vatandaş olarak son zamanlarda hükümetin asgari ücret, emekli maaşı, engelli maaşı gibi ödemeleri sadece gelir bazlı hesaplamasının adil bir bakış açısı olmadığını düşünüyorum.

Hayat pahalılığı dediğimiz şey asgari ücretten daha çok ve hızla artmaya devam ediyor.  Türkiye İstatistik Kurumu’ndan alınan Eylül 2017 fiyatlarına göre yapılan araştırmada çalışan tek kişi için yoksulluk sınırı 2.600,79 TL; dört kişilik bir aile için ise rakam 5.336,22 TL olarak tespit edilmiştir.

Bu rakamları da bir kenara bırakalım.

Bugün asgari ücretle bir gencin evlenip yuva sahibi olması mümkün mü? Hadi karı koca çalıştılar diyelim, çocuk sahibi olmaları durumunda kira, elektrik, su, ısınma, mutfak giderlerini çıkardıktan sonra kalan parayla standart bir hayat yaşamaları mümkün mü?

Özellikle Suriyeli vatandaşların ülkemize gelmesinin ardından orantısız şekilde artan kira bedelleri ciddi bir sorun. Bugün orta halli bir semtte en düşük kira bedeli 1.000 TL olmuş durumda.

Asgari ücretle geçinmeye çalışan bu insanların sosyal hayatı olmayacak mı?

2015 Haziran seçimlerinde Ak Partili bir üst yöneticinin, asgari ücretle ilgili itiraz eden bir vatandaşa yönelik sarf ettiği “Maaşın iyi olmasaydı elinde akıllı telefon olmazdı.” sözlerinin hükümetin asgari ücrete ilgili genel yaklaşımı olduğunu düşünmek istemiyorum.

Bu ülkedeki her vatandaşın, seçtiği vekiller kadar yaşam standardı isteme hakkı vardır. Ve tespit edilen rakam bu standardın altındadır.

Benim Cumhurbaşkanı’ndan ricam, asgari ücretle yapılan itirazları dikkate alması ve yeniden yapılandırılması için hükümete talimat vermesidir.