×
ABD ne der?
Avrupa ne der?
Falan.
*
“Türkiye’nin dışarıdan nasıl göründüğü” konusuna kafayı takmanın pek bir anlamı kalmadı artık.
Çünkü ABD de Avrupa da dışarıdan hiç iyi görünmüyor.
*
ABD ve Avrupa’nın Gazze’de çoluk çocuk katledilirken
- KUTUPLAŞMAK.... Küskünlükleri, kırgınlıkları bir tarafa bırakıp herkesin kendine en yakın olan tarafta birleşmesine yol açar. Dolayısıyla kimin küskünü çoksa ona yarar.
*
- KUTUPLAŞMAK... Bir enerji getirir, bir silkinişe yol açar, bir heyecan doğurur. Dolayısıyla kimin enerjisi tükenmişse, kim yılgınlık girdabına sürüklendiyse, kim heyecan uyandıramıyorsa ona yarar.
*
- KUTUPLAŞMAK... Mağduriyet edebiyatının pek etkili olmadığı bir ortam yaratır. Dolayısıyla kim mağduriyetten beslenmeye niyetli değilse ona yarar.
*
- KUTUPLAŞMAK... Kutupların kendi içine dönmesi, kendi mahallesine çekilmesi demektir. Dolayısıyla kim seçim kazanmak için karşı taraftan oy alma ihtiyacı duymuyorsa ona yarar.
HER ŞEYİN
“Siyasi operasyon” söylemi tutmuş ve bu algı yerleşmişti.
CHP’ye hiçbir yakınlık duymayanlar bile belli oranda tepki doluydu olan bitene karşı: Kimi eylemlere katılıyor, kimi eylemlere katılanları destekliyor, kimi de eylemlere saygıyla yaklaşıyordu.
Hükümete, AK Parti’ye küskün muhafazakârlarda bile belli bir tepki oluşmuştu.
*
Sonra şöyle şeyler oldu:
*
CHP’nin meydan nutukçuları, kalabalığı gördükçe coştular ve kendilerinden geçmeye başladılar:
*
OLAY ŞU: Cizre’de düzenlenen Nevruz kutlamalarında iki polis, engelli bir gencin sattığı pamuk şekerlerinin tümünü satın aldı ve bunları çevredeki çocuklara dağıttı. Mansur Yavaş ise işte bu olayı Saraçhane’deki gösteride bir çifte standart eleştirisi olarak diline doladı.
*
Oysa olay, resmi bir polis uygulaması falan değildi. Göstericilerin pamuk şekeriyle karşılanması bile söz konusu değildi. Olay, iki polisin kendi inisiyatifleriyle parasını ödedikleri pamuk şekerlerini çevredeki çocuklara dağıtması olayıydı.
*
DEM’lilerin Mansur Yavaş’a büyük tepki göstermesine neden olan bu olay üzerinden Cumhurbaşkanı Erdoğan, CHP’yi fena köşeye sıkıştırdı.
- İmamoğlu olayının sonuna gelindi mi? Net değil bu. Belirsiz. Tamam, belki “Kısa vade için İmamoğlu devre dışıdır” diyebiliriz ama uzun vadede ne olacağı belirsiz.
*
- Makamdan, kaynaktan, paradan uzak düşen İmamoğlu’nun uzun vadede şansı olur mu? Eğer halkta gerçekten bir karşılığı oluşmuşsa olur. Bu da belirsiz. Test edilmesi gerekir.
*
- Oluşan tepkiselliğin tamamı İmamoğlu’na duyulan sonsuz güvenden ve sevgiden mi kaynaklanıyor? Bu da belirsiz. Oluşan tepkisellikte ekonomik sıkıntılardan bunalmanın rolü de var gibi.
Diyor ki:
*
“Çıkın sokağa. Önünüze kanuna aykırı emirle set çeken, bariyer çeken varsa, polise zarar vermeden yıkın geçin. Yıkın geçin.”
*
Yıkıp geçecekler ama polise zarar vermeyecekler.
Böyle bir şey mümkün mü?
*
“
“Küt” diye görevden aldılar Erdoğan’ı.
*
Terörden almadılar.
Yolsuzluktan da almadılar.
Peki neden aldılar?
Şiir okumaktan.
*
Sonra “
- Ekrem İmamoğlu mu?
- Mansur Yavaş mı?
*
Anketlere bakacak olursak... Sağdan oy alma kapasitesine bakacak olursak... Milliyetçi kesimlerin ilgisine bakacak olursak... “Devlet adamı” imajının yol açtığı popülariteye bakacak olursak... Millilik ve yerlilik iddiasına bakacak olursak...
Bu soruya verilebilecek yanıt şudur:
*
“AK Parti açısından Mansur Yavaş, Ekrem İmamoğlu’ndan daha zorlu bir rakip.”
*