19 yıllık siyaset pratiğinin öğrettiği beş şey

BİR: Olmuyor olamıyor

Doğal olmayan yolların denenmesine meyletmek...

Mevcut iktidarın gerilemesine yol açmıyor, aksine tutunmasına yol açıyor.

*

İKİ: Hızlandırmıyor

Organik olmayan çıkışlara yaslanmak ve bel bağlamak...

İktidarın gidişini hızlandırmıyor.

*

ÜÇ: İşbaşına getirmiyor

“Biz gelirsek daha iyi yönetiriz” diye halkı ikna etmeye çabalamak dışındaki seçeneklere yönelmek...

Muhalefeti işbaşına getirmiyor.

*

DÖRT: Oy kazandırmıyor

Başkalarının kendilerine özgü nedenlerle yaptıkları sıra dışı atakların arkasına takılıp gitmek...

Muhalefete oy kazandırıp iktidara oy kaybettirmiyor.

*

BEŞ: Tembel ediyor

Olağandışı koşulların doğurduğu olağandışı çıkışlardan nemalanma beklentisi...

Muhalefeti çalışkanlığa değil, tembelliğe sürüklüyor.

SİLAHLA POZ VEREN KİŞİLERDEN KORKMAYIN

SOSYAL medyada bazı tipler var.

Silahla fotoğraf çektirmeye bayılıyorlar.

Daracık pantolon, üstten üç düğmesi açılmış gömlek, ucu sivri bir iskarpin ve silah.

Tabanca, tüfek... Her türlü silah.

*

Ey vatandaş!

Bu tiplerden sakın korkup çekinmeyin!

Çünkü bu kişiler, fotoğraf çektirirlerken ellerine aldıkları silahı asla kullanmazlar.

Daha doğrusu kullanamazlar.

*

Çünkü kullanacak olan göstermez.

DEVLETE KATİL DİYECEKSEK PKK’YA NE DİYECEĞİZ?

“BU devlet katil, bu devlet seri katil, bu devlet yıkılıp yerine temizini kurmamız lazım” diyor bir milletvekilimiz.

*

Bir cümlesinde en az sekiz kez “katil devlet” diyor milletvekilimiz.

Yani devlete katil derken epey cömert davranıyor.

*

Fakat sıkıntı şurada:

*

Aynı milletvekilimiz...

Böyle cömertçe olmasa da...

PKK’ya pek bir şey demiyor.

*

Fısıltı halinde bile “katil” demiyor.

Cimrice de olsa “terör örgütü” demiyor.

Z KUŞAĞI ÇOK ACAYİPMİŞ OTORİTEYİ HİÇ SEVMİYORMUŞ

“Z KUŞAĞI çok acayip ya... Otoriteyi hiç sevmiyorlar abi” diye ağızlarını yaya yaya konuşanları görünce...

İfrit oluyorum.

*

Z kuşağı, çok acayipmiş.

Otoriteyi hiç sevmezmiş.

Hadi ya!

Aman da aman.

Ne kadar da ayırt edici bir özellik.

*

Yahu biz de genç olduk, biz de Z kuşağı olduk.

Hiç de otoriteye âşık falan değildik.

İkide bir elinde makasla saç kontrolü yapan okul müdürümüze karşı sergilediğimiz destansı direnişlerimiz olmuştu mesela.

*

Hadi bizi geçelim.

Dünyanın neresinde gençler, otorite sever ki?

Nepal’den Çad’a dünyanın bütün gençleri, otoriter hocalar yerine kafa dengi hocaları bağırlarına basarlar.

*

Roman okuyoruz, tarih okuyoruz, belgesel izliyoruz.

Ve anlıyoruz ki:

Tarihin her döneminde gençler, otoriteden zerre kadar hazzetmiyorlar.

Mesela yumuşak g kuşağı, otorite sevseydi Fransız İhtilali bile gerçekleşmezdi kardeşim.

*

İlle de Z kuşağının acayipliğini anlatacaksanız.

Bize otorite sevmezlikle değil, başka şeylerle gelin.

GİTTİ MAKARNA, GELDİ İPAD

AFYON’UN minnacık bir kasabasında belediye başkanlığı seçimi yapılmış.

Seçimi de AK Parti, ezici bir üstünlükle kazanmış.

*

AK Parti, tabii ki havasını atacak.

Ama buradan Türkiye geneli için bir sonuç çıkarmaya çalışmak da fazlaca zorlama olur.

Sonuçta minnacık bir kasaba bu.

Bin tane yerel dengesi var falan.

*

Neyse... Anlatmak istediğim başka.

*

Davutoğlu’nun partisi, bu kasabadaki seçime bayağı iddialı girmiş. Davutoğlu, kesin bir zafer müjdesi vermiş. Parti, tüm gücüyle seçime asılmış.

*

Sonuç?

Toplam 1830 seçmenden alabildikleri oy 17.

*

Gelecek Partisi’nden bir yetkilinin bu muhteşem seçim başarısızlığını izah etme biçimine rastladım bir yerlerde.

Şöyle diyordu:

*

“AK Parti, iPad dağıttı. Seçimi öyle kazandılar.”

*

Böylece öğrenmiş oluyoruz ki...

Muhalefete geçince...

Muhalefetin diline de geçilmiş oluyormuş!

¡

Ama haklarını yemeyelim:

“Makarna dağıttılar, kömür dağıttılar” yaklaşımına da level atlatmışlar.

“iPad dağıttılar, bilgisayar dağıttılar” diyorlar.

*

Gerçi özgün bir yaklaşım değil ama yine de muhalefet diline bir farklılık getirmeyi başarmışlar.

Tebrik ediyorum kendilerini!