Güreşçilerimizin sırtı yara oldu yere yapışmaktan... Boksörlerimizi döve döve öyle eskittiler ki, memlekete döndüklerinde anneleri bile görünce tanıyamayacak... Tek tesellimiz var; okçularımız yanlışlıkla birbirini vurmadı! Buna da şükür.
*
Bakın bir liste vereyim size...
2004 Atina.
3 altın, 3 gümüş, 4 bronz aldık.
2000 Sidney.
3 altın, 2 bronz.
1996 Atlanta.
4 altın, 1 gümüş, 1 bronz.
1992 Barcelona.
2 altın, 2 gümüş, 2 bronz.
1988 Seul.
1 altın, 1 gümüş.
1984 Los Angeles.
3 bronz.
*
Altın madalya alamayıp, İstiklal Marşımızı dinletemediğimiz son olimpiyat, taaa 1984 Los Angeles’tı.
*
24 sene geriye gitti Türkiye.
*
Hem altın alamadık, hem de 11 devşirmeye rağmen, toplam madalya sayımızda dramatik bir düşüş var... Eğitim, sağlık, sigorta, emeklilik reformlarını biliyordunuz; işte bu da spor reformunun sonucu!
*
Kadrolaşmanın hızını alamayıp, federasyon başkanlarını bile "benden olanlar, benden olmayanlar" diye ayırırsan, olacağı budur... İnşallahla maşallahla olsaydı, Suudiler toplardı bütün madalyaları.