Savulun, ‘Yorgun rasyoneller’ gelmiyor

Yeni bir terim bu, eskilerini çağrıştırsa da herhangi bir gönderme içermiyor onlara.
‘Yorgun rasyoneller’, ilk çıkışlarını 1 Mayıs günü yaptılar. Şişli ve havalisinde görüldüler, daha doğrusu görülmediler, varlıkları öyle fark edildi.
Şişli’den Harbiye üzeri Taksim Meydanı’na uzanan güzergâhtaki eylemci yoklamasına gelmeyince yok yazıldılar.
Fakat ne zoru görünce kaçan uyanıklığı ima ediyor ‘rasyonel’likleri, ne de bu sene Taksim’e çıkmaktan caydıkları için ‘yorgun’ ve yılgınlar.
Yorgunlukları ve rasyonellikleri, başka bir özellikten ileri geliyor.
Dolayısıyla ‘Yorgun rasyoneller’ tabiri, bir yergi değil daha ziyade bir övgü, bir iltifat...
Bir aklını başına alma halini, bir uyanışı ifade ediyor.
İşte dört gözle beklendikleri halde, 1 Mayıs günü randevularına gelmeyen o ‘akıllılar’a ‘Yorgun rasyoneller’ deniyor.

* * *

Dedim ya, terim yeni. Patenti ise CNNTürk’ün haber genel yayın yönetmeni Ferhat Boratav’a ait.
Bu terimle neyi anlatmak istediğini, buyurun Boratav’ın cnnturk.com’daki yazısından okuyalım:
“ ‘Endişeli modernlerimiz’ vardı, şimdi de ‘Yorgun rasyonellerimiz’ oldu.
İzah edeyim: İstanbul’da 1 Mayıs’ın beklenen ve korkulandan çok daha sakin geçmesinin farklı nedenleri var hiç kuşkusuz...
Ama ben, bütün bunların ötesinde ve üstünde başka bir neden olduğunu düşünüyorum.
30 Nisan gecesi itibarıyla, pek çok potansiyel protestocunun aklından şu düşüncenin geçtiğinden eminim:
‘Bu nasıl iş, biz yollara dökülüyoruz, gazlanıyoruz, coplanıyoruz, sonra AKP daha fazla oy alıyor. Kafamızı daha ne kadar aynı duvara vuracağız!’
Eğer bu psikoloji olmasaydı, bugün İstanbul Şişli’de, 1 Mayıs 2013’te olanların aynısı tekrar ederdi...”

* * *

Taksim çıkarmasında direten DİSK kortejinde 1 Mayıs’a katılımın azlığı, bir akıllanma, yani rasyonelleşme alameti sayılabilir mi gerçekten?
“DİSK slogan ata ata Şişli’deki merkezine döndü, sokaklar da sadece radikal gruplara kaldı” ise, bu bir uyanışa mı işarettir?
1 Mayıs’ın hemen arifesinde, umutsuzluğumu ifade etmiştim burada.
“12 yıldır çıkardıkları her gerilimin Tayyip Erdoğan’a yaradığını bile bile yeni bir 1 Mayıs gerilimi mi tırmandırıyor anti-Tayyipçiler” demiştim.
Hâlâ sokak inadı, hâlâ Taksim inadı demokratik muhalefetin geleceği adına çok umut kırıcıydı.
Yenilgi yenilgi büyüyeceklerine, yenilgilerinden hiçbir şey öğrenmemiş gibi yenilgi yenilgi Tayyip Erdoğan’ın zaferlerini büyütüyorlardı.
Artık ciddi ciddi, karşıt görünenlerin aslında Tayyip Erdoğan’a çalışan gizli, yani kripto birer Tayyipçi olduğundan şüphelenmeye başlamıştım.
Fakat Boratav’ın analizi ve şu ‘Yorgun rasyoneller’ tabiri, fikrimi değiştirdi.
Umarım Boratav haklıdır, umarım bu bir uyanıştır.
“Sokakta yansımasını gördüğümüz ‘yorgunluğun’ korku ve yılgınlıktan değil, rasyonel bir muhasebeden kaynaklandığına inanıyorum” diyor.
Ben de inanmak istiyorum...
“İnsanların ‘Aynı şeyleri yapıp, her seferinde farklı sonuçlar beklemek saflıktır’ demek için illa Einstein olmaları gerekmez.
Farklı sonuç almak isteyenlerin, başka şeyler yapmayı, başka yöntemler denemeyi öğrenmesi gerekir” diyor.
Ben de bunu diyorum işte...
Nihayet yeni nesil bir muhalefetin doğuşuna mı tanık oluyoruz ne, hadi müjdeler olsun!