‘Bugünkü şartlarda’ için bir deşifre denemesi

*

Abdullah Gül ne demek istedi?
Bir deşifre denemesi yaptım.
Takdim ediyorum:

*

- Bugünkü şartlarda Erdoğan’a rağmen Cumhurbaşkanı adayı olamam. Olsam da başaramam.
- Bugünkü şartlarda başbakan olursam başbakanlığın hakkını veremem... Vermeye kalkarsam çatışma çıkar.
- Bugünkü şartlarda Erdoğan’la çatışmam... Çünkü ben Erdoğan’ın üslubu ve tarzıyla mücadele edebilecek bir üslup ve tarza sahip değilim.
- Bugünkü şartlarda mücadeleye girmem... Çünkü mücadeleye girersem mağlubiyet neredeyse kaçınılmaz gibi...
- Bugünkü şartlarda bir köşeye çekilip olup biteni izlersem çok daha etkili bir pozisyonda kalmış olurum.
- Bugünkü şartlarda bir köşede kalırsam “müstakbel kurtarıcı” potansiyeline sahip olmuş olur, “dikkat merkezi” konumunda kalırım.
- Bugünkü şartlarda mağlubiyetle sonuçlanacak bir mücadeleye girmektense bir köşede bana ihtiyaç duyulmasını beklemeyi tercih ederim.

Başbakan adayları

- NUMAN KURTULMUŞ: “Uyumlu ama kişilikli bir başbakan” aranıyorsa... Uygun bir isim olabilir. Şansı var.
- AHMET DAVUTOĞLU: Dışarıya meydan okunacaksa... Ancak onunla okunur. Ama ben meydan okumak isteneceğine fazla ihtimal vermiyorum.
- MEHMET ALİ ŞAHİN: Eskiye dayalı bir sınanmışlık söz konusu olacaksa... Mutemetlik söz konusu olacaksa... İddiasızlık söz konusu olacaksa... Olabilir.
- EMRULLAH İŞLER: En yenilerden bir isim... Erdoğan’ın gücünü ve karizmasını gölgelemeyecek bir isim... Neden olmasın?
- BÜLENT ARINÇ: “Partimizi ancak ağırlığı olan bir isim bir arada tutar ve ileri götürür” anlayışı bir anda egemen olursa şans ona döner. Ama o anlayışın egemen olması biraz zor.
- BİNALİ YILDIRIM: İcracı bir başbakan da arayabilirler... Yol yapan, baraj yapan, demiryolu yapan bir başbakan... Olma ihtimali biraz yüksek yani.

Mert bir muhalif olmak

Mert bir muhalif...
Umudunu muhalefet ettiği partinin parçalanmasına bağlamaz. İktidar kanadında bir çatlama olmasını, iktidar partisinin bölünüp parçalanmasını, iktidar içinde kavga çıkmasını beklemez.

*

Mert bir muhalif...
Umudunu Abdullah Gül’e bağlamaz. Erdoğan’ın Gül’ü harcamasını, Gül’ün bayrak açmasını, Gül ve Erdoğan savaşının çıkmasını, Gül’ün hiç değilse iktidar partisinin oylarını bölmesini beklemez.

*

Mert bir muhalif...
Umudunu Abdullah Gül’ün bir köşede beklemesine bağlamaz... “Nasıl olsa günü geldiğinde Abdullah Gül bunlara karşı bayrak açacaktır, biz en iyisi o günü bekleyelim” diyerek beklemez.

*

Mert bir muhalif...
Umudunu dışarıdan yükselecek tepkilere bağlamaz... ABD’nin bu iktidarı hizaya getirmesini, İsrail’in düğmeye basmasını, Avrupa Birliği’nin bildiri üstüne bildiri yayınlamasını beklemez.

*

Mert bir muhalif...
Umudunu ekonomik krize bağlamaz... “Bir ekonomik kriz çıksa da vatandaş şu iktidar partisinden yandım Allah diye kaçsa” diye bir beklenti içine girmez.

*

Mert bir muhalif...
Umudunu “Cemaat”e bağlamaz... Cemaat’in devlet içindeki uzantılarına, o uzantıların sunacağı malzemelere, o malzemelerin iktidarı yıpratıcı etkisine kendisini teslim etmez.

*

Mert bir muhalif...
Umudunu başkalarına bağlamaz... Umudunu sadece kendisine bağlar... Kurtuluşun ancak ve ancak kendi elleriyle sağlanacağına inanır...

*

Mert bir muhalif...
Umutsuzluktan umut çıkarır: Siyasetini geliştirir, halkı ikna etmeye çalışır, gettoya çekilmeyi reddeder, Bağcılar’a gider, pes etmez, bir daha gider, her yenilgiden daha büyük bir mücadele azmi çıkarır.

Ah ulan Reza

REZA Zarrab adlı hayırsever işadamımız “havuz medyası”na konuşmuş.
Demiş ki:
“Ben bu ülkenin cari açığını yüzde 15 düşürdüm”.

*

İnsanın sorası geliyor:
- Madem bu kadar önemli bir vazife yaptın...
- Madem bu kadar kahramanlık sergiledin...
- Madem vatana millete bu denli hizmet ettin...
İçi para dolu bavullarla bakan kapılarında ne arıyordun be Reza?

Nükhet Hanım ile Timur Bey

NÜKHET Duru’yu severim.
Timur Selçuk’u da severim.
İkisini bir araya gelince...
Daha çok severim.

*

Bu yüzden kalkıp gittim Zorlu’nun yeni salonundaki “Nükhet Duru/Timur Selçuk Konseri”ne...
İzlenimlerim şunlardır:

*

- Zorlu’daki konser salonunda organizasyon mükemmeldi. Görevlileri alkışlıyorum.
- Salona doğru ilerlerken lobide aniden Bülent Ersoy’la karşılaştım. Selamlaştık. Mültefitti.
- Şık bir bey yaklaştı yanıma... “AK Parti’ye oy vermiş bir vatandaş olarak sizi takdir ediyorum” dedi. Ben de “partiler önemli değil, önemli olan dostluk” falan diyerek saçmaladım.
- Salondaki yerimiz en öndeydi. O kadar en öndeydi ki kafamızı sonuna kadar kaldırsak bile sahneyi görmemiz mümkün değildi. Bu nedenle üç arka sıradaki boş yere geçerek sahneyi görmemiz mümkün olabildi.
- Ve konser: Nükhet Duru sağdan, Timur Selçuk soldan giriş yaptı sahneye... Bu durumu politik bir okumaya tabi tutmadım.
- Ve şarkılar... Bir Nükhet Duru söyledi, bir Timur Selçuk... Nükhet Hanım aşk şarkılarına abandıkça Timur Bey mesajlı şarkılara abandı. İki tür için de hazırlıklı olduğum için keyfim yerindeydi.
- Fakat her iki sanatçımız da şarkı aralarında biraz fazla güldürme maksatlı şova döktüler işi... Son zamanlarda böyle bir durum var: Şarkılar çok ağır, şarkılar çok havalı, şarkılar çok güzel... Ama aralarda şarkılarla hiç de uyumlu olmayan malayani sözler, Cem Yılmaz olma gayretleri... Bu duruma biraz ara mı verilse acaba?
- Nükhet Duru her zaman olduğu gibi formundaydı... “Şarkı söylemek için yaratılmış” diye bir klişe var ya... İşte o klişeyi gündeme getirmenin tam sırası.
- Timur Selçuk’u özlemişiz... Ne güzel besteleri var. Güzelim şiirlerin hakkını vererek ne güzel bestelemiş.
- Ama Timur Bey’in politik yaklaşımları fazlasıyla 60’lar, 70’ler kokuyordu: Ankara Sanat Tiyatrosu zamanlarından söylediği “Hazır Yiyicinin Türküsü” bile bugünler için fazla manalı kaçamadı.
- Bir de sitemim var: Meftunu olduğum bir Attilâ İlhan şiiridir “Karantinalı Despina”. Timur Selçuk da şiire pek yakışan bir şekilde bestelemiştir bu şiiri... Nükhet Duru/Timur Selçuk ikilisi bu güzelim şarkıyı söylediler ama sanki komik bir şarkı söyler gibi söylediler. Oysa o şarkı, fena halde hüzünlü, yenik ve acılı bir şarkıdır benim için.
- Timur Bey politik bir sanatçı... Nükhet Hanım ise apolitik... Fakat aralarında öyle güzel bir uyum var ki... İnsan takdir edemeden duramıyor.