Kısa bir ara

“Bakalım kaç günde kurulmuş acaba” diyerek soluğu Roma’da aldım.

*

Bir hedefim daha vardı:
Türkiye gündeminden uzaklaşmak.
Ve fakat...
Ne mümkün!

*

İşte Roma’dayım.
- Her gördüğüm simada bir Mansur Yavaş hüznü...
- Taksicimiz tıpkı Melih Gökçek yanlısı Ankara taksicisi gibi... “Berlusconi Reis” diyor, başka da bir şey demiyor.
- Mozzarellaları sofraya bırakan garson kötücül bakışlar fırlatıyor bana... Fehmi Abi’yi anımsatırcasına...
- Otelimizin resepsiyon müdüründe bir Anayasa Mahkemesi Başkanı edası... Öyle yardımsever, öyle sorun çözücü ki...
- Kaş göz işaretleriyle kimseciklere aman vermeyen müze müdürü fena halde Burhan Kuzu’ya benziyor.

*

Bir süre yazılara ara veriyorum.
Roma sokaklarında baktığım simalarda Mansur’ların, Melih’lerin, Haşim’lerin, Burhan’ların, Fehmi’lerin izlerini görmeyinceye kadar...