Cümleten geçmiş olsun mu?

Açılan sandıklardan kazananlar da çıkacak, kaybedenler de.
İkisinden biri olmaya hazır mısınız?
Sandık sonrası sendromuna bir gün kaldı, son bir gün.
Kimimizin yüzü gülecek, kimimiz hırsından ağlayacak.
Ne olursa olsun, sonucu göğüslemeye kendinizi hazırladınız mı?

* * *

Kaybetmek kadar kazanmak da ağır bir yüke dönüştü.
Galip gelen de mağlup düşen de bozuk bir sinir sistemiyle baş etmek zorunda.
Yeni duruma adapte olabilmeleri için, hem kazananın hem kaybedenin psikolojisi yönetilmeye muhtaç.
Yara bere içinde bitap düşmüşken bu yorgunluk kolay atılmaz.
Bunca bilenmişlik, bunca kızgınlık, bunca zıvanadan çıkmışlık, bunca vitesten atmışlık, bunca çalkantı şırınga yemiş gibi bir çırpıda körelir, soğur, sakinleyip durulur mu?
Kitlesel bir teskin, soğutma, yatıştırma terapisi şart görünüyor.
Başını yeni realiteye çarparak mucizevi bir şekilde sabaha uyanmayacak kimse.
Böyle kuralsız bir hırgürün ardından zaferin de yenilginin de hazmı zaman alacak, alıştıra alıştıra...
Demirel vari olsun, binaenaleyh sevgili kardeşim:
Şayet kazanırsanız ayaklarınız yerden kesilmesin, sorumluluğunuz şimdi daha fazla, kaybedenlere de kendilerini iyi hissettirmek size düşecek.
Yok eğer kaybederseniz o zaman da mahzun olmayın, dünyanın sonu değil, bir dahakine siz kazanırsınız.
Sadece “Neden” diye sorun kendinize, “Neden çoğunluğu bu sefer ikna edemedim, nerede hata yaptım?...”

* * *

Centilmence bir yarış olmadı.
Bel altına inen, hırtlıklarla dolu, saç saça baş başa sokak dalaşı gibi bir kampanya dönemiydi, çirkinleşebileceği kadar çirkinleşti.
Olan oldu, kırılan kırıldı, dökülen döküldü...
Ama artık kavgayı geride bırakıp önümüze bakma vakti.
Başka seçmen yok, sandıktan çıkan sizin, benim tercihlerimiz.
Siyasi çoğunluk hangi tarafta toplanır, oy çokluğu hangi aday ve parti üzerinde ittifak ederse etsin sonuç değişmiyor.
Kazanan da kaybeden de ‘Biz’iz.
Uzayan kol da bizim, kısalan da...
Seçimdir, tazelenmedir, yeni bir başlangıç için fırsattır, kazanana da kaybedene de hayırlı olsun.