Muhatap...

Evet, görüşülüyor.
 

Bunun gizlisi saklası kalmadı.
 

-?Peki, var mı itirazı olan?
 

Varsa, çıkıp söylesin.
 

Ama terörün çaresini de söylesin.
 

***
 

Öcalan’la görüşmek, 10 yıl önceye kadar hepimize ters gelirdi.
 

Zaman, bizi öğüttü. Bugün artık müzakereleri yadırgamıyoruz. 5 yıl sonra belki ev hapsini de yadırgamayacağız.
 

Yakın tarihe kadar, silah zoruyla bile bana bu yazıyı yazdırtamazdınız.
 

Şimdi ne oldum ben?
 

Birdenbire vatan haini mi?
 

Biri çıkıp söylesin.
 

Ama terörün çaresini de söylesin.
 

***
 

Bir ihtimal...
 

Acaba yanlış bir adamla mı görüşüyoruz?
 

Apo, yanlış adres mi?
 

Yani akıntıya kürek mi çekiyoruz, boşa mı vakit kaybediyoruz?
 

Öyleyse...
 

-?Biri çıkıp söylesin.
 

Ama muhatabımız kim olmalı, onu da söylesin.
 

***
 

Aslında ben Öcalan’ı, köhnemiş ve eskimiş buluyorum. 20 yıl dağlarda, 15 yıldır hapiste... Toplam 35 yıl, dünyadan uzak.
 

Ne teknolojiyi biliyor, ne ulaşımı,  ne modern ekonomiyi, ne de interneti...?Asrın gerisinde kalmış.
 

Nişantaşı’na bir çıksa şaşırır...
 

Eskişehir’e gitse tanıyamaz. Belki çoğrafyayı bile unutmuştur.
 

Yani, ufku dar bir adamla görüşüyoruz... Yani, terör ve Kürt Sorunu için konuştuğumuz adam, çapsız. Bunu biliyoruz.
 

Ama ne yapalım?
 

Kiminle konuşalım?
 

Ya da hiç mi konuşmayalım?
 

Bir 40 bin kişi daha mı ölsün diyelim?