HEY arkadaş.. Biraz bana bakabilir misin.. Biraz konuşalım seninle.. Biraz dertleşelim.. Belki iyi gelir anlatacaklarım sana.. Belki şu asık yüzün gülmeye başlar artık..
Çok hızlı düşünüyor dünya artık.. Çok hızlı değişiyor gündem.. Çok hızlı bir yaşam var sokakta.. Ve çok büyük stres.. Senin için ekmek aslanın ağzında da değil artık.. Ormanın derinliklerinde.. Çalışmak, okumak, kendini yetiştirmek, dil bilmek, tecrübe yetmiyor çoğu zaman.. Adamının olması gerek hızlı ortamlarda barınman için.. İşin çok zor iPad’ler, iPhone’lar, androidler devri yaşıyoruz.. Babalar oğullarıyla Playstation oynuyor.. Anında değişiyor borsa.. Anında değişiyor canlı bahisler.. Anında değişiyor kazanan ve kaybeden.. Biraz yavaşsan geri kalıyorsun bu yarışta.. Bir de fodepar yaparsan hayatta, o zaman işin çok zor demek arkadaş.. Dert etme yaşadıklarına.. Gelir geçer.. Hayatta hep onurlu durmaya, ayakta kalmaya bak.. Ekmeğin az olsun ama temiz olsun.. Maaşın seni kıt kanaat geçindirsin ama çocuklarının boğazından geçsin.. Evde huzurun olsun, evin kira da olsa olur.. Araban eski modeldir belki.. Belki o da yoktur.. Hep metrobüstesindir.. Ayaktasındır.. Ama ayaktasındır.. Yatın, katın hatta dikili bir ağacın yoktur belki.. Ama başın diktir.. * * * Seninle ortak bir yanımız var.. İkimiz de Fenerbahçeli’yiz.. İkimiz de tutkuluyuz.. İkimiz de hırslıyız.. İkimiz de bir “büyüklüğün” parçasıyız.. Evini inşa eder Fenerbahçeli olmanın anlamını düşün şimdi.. Senin için ne ifade ettiğini.. O zaman ne kadar büyük hatalar yaptığını, ne kadar büyük yanılgılar içine düştüğünü göreceksin.. Çünkü sen “sonuçlar kulübü”nün bir parçası değilsin artık.. Çünkü sen “istikrarsızlığın sembolünün” taraftarı değilsin uzun süredir.. Fenerbahçe kazanır, kaybeder.. Kupa kazanır, ilk turda elenir.. Ama hep ilerler.. Hiç yerinde durmaz.. Yavaş giden bir camiadır Fenerbahçe.. Ama hep ilerleyen, hiç arkasına bakmayan.. Hep “yarını” düşünen.. O büyük kupayı düşleyen.. * * * Fenerbahçe “devlete yük” değildir.. Evini kendi inşa eder.. Fenerbahçe ne Barça’dır ne Real’dir bu dünyada.. Onlar kadar popüler değildir.. Ama gücünü bilen için onlardan daha büyüktür.. Göğsüne bahis firmasının reklamını almaz.. Kendi ülkesinden olmayanların fonlarıyla dolaşmaz ortalıkta.. İstediğini alır Fenerbahçe istediği oyuncu varsa alır.. O oyuncunun adı bazen Schumacher olur, bazen Okocha, bazen Baliç, bazen Anelka, bazen R.Carlos, bazen Alex, bazen Ortega, bazen Rıdvan.. Emre’yi alır Fenerbahçe.. En zor yılında dünya yıldızı transfer eder “gönüllüleriyle”.. Yaptıklarıyla içten içe Arda’yı heyecanlandırır.. Terim’in kafasını karıştırır.. Oğuzhan’a “gizli hedef” olur.. “Acaba bir gün?” dedittirir.. Fenerbahçe her yerdedir.. Ne bir liseye sığar ne bir semtin çarşısına.. F.Bahçe herkestir Fenerbahçe herkes’tir.. Kapısı açıktır halka.. Basketbolu rekabettir.. Voleybolu güzelliktir.. Atletizmi gurur.. Masa tenisinde çabukluktur.. Boksta destek.. Yüzmede çocukluktur.. Yelkende rüzgar.. Kürekte dostluktur.. Futbolda dev bir “Bahçe”deki ışık.. Ve asla unutma, Fenerbahçe bir spor kulübüdür.. Daha fazlası değil.. F.Bahçe’yi tutacaksan bir spor kulübünü desteklediğini aklından çıkarma.. Sağı solu, sınıf ayrımı yoktur bu kulübün.. Hiçbir zaman da olmayacaktır.. * * * Bak arkadaş.. Hep kazanmak yok bu oyunda.. Ama hep ayakta kalmak, hep ileri gitmek, hep bayrağı taşımak var.. Yarışın bittiği noktada bazen sevinç, bazen keder saklı.. Sen sevinçte gülüp geçeceksin.. Kederde biraz daha sarılacaksın bu kulübe.. Bambaşka bir devir Hayatta hayallerini kurduğun ama gerçekleştiremediğin çok şey var.. Avcundan kayıp giden değerler.. Veya mutsuzsun bazen.. Bütün bunların tesellisi Fenerbahçe olamaz sana.. Çocuğuna, yeğenine, torununa “Fenerbahçelilik” olarak bunu miras bırakma.. Fenerbahçelilik, Galatasaray’ı yenmeye oynamaktır.. Her zaman Galatasaray’ı yenmek demek değildir.. Fenerbahçelilik yaşamın başarısızlıklarını, öfkelerini teselli yeri değildir.. Karabük de yener seni, Aydın da 6 atar ansızın.. Pendik’in adını unutamazsın hiçbir zaman.. Oysa rakipler için günlerden 1461 ve 1453 olmasının bir önemi yoktur.. Yaşanır ve unutulur her şey.. Ama sen Fenerbahçeli’sin.. Sana öğretilen hep kazanmak, hep kazanmak, hep kazanmak.. * * * Şimdi dön arkana bak.. Fenerbahçe’yi yaşamının baş köşesinden al.. Oraya oğlunu, kızını, eşini, babanı, anneni, kardeşlerini, dostlarını koy.. Göreceksin senin için bambaşka bir Fenerbahçe devri başlayacak.. Nefret dönemin kapanacak.. Eğlence dönemin başlayacak.. Asla unutma... Unutma sen Fenerbahçeli’sin.. Fenerbahçe değilsin.. Fenerbahçeli olmak kolaydır.. Bir 6-0’da, bir kupada, bir şampiyonlukta yaparlar seni.. Ama Fenerbahçe’nin parçası olmak zordur.. Fenerbahçe bütündür.. Her şartta ayakta durandır.. Ve milyonlarca Fenerbahçeli arasında birkaç yüzbin “Fenerbahçe Adamı” vardır.. Şimdi kararını ver.. Ve “Kaybedenlerin Kulübü’ndeki” üyeliğini noktala.. Bir “spor kulübünü” tutmaya başla.. “Güçlünün” hayranı olmayı bırak.. “Güc”ün hiç bitmediği “Köy”e gel.. Skorlar’ın değil, Sporlar’ın peşinden koş.. O zaman sahada kaybetsen de yaşamda kazanan hep sen olacaksın.. Arkadaş..