Bir kız çocuğu çıkar tozunu attırır
İŞTE böyledir.
Bir gün 14 yaşında bir kız çıkar...
Kız bile değil, bir kız çocuğu çıkar...
Bir bakışı yeter.
Sadece duruşu, üç-beş cümlesi yeter. Ne süper güçlerin süper ordularının, ne tankın, ne tüfeğin yapamadığını yapar.
İslam adına İslam’a en büyük kötülüğü yapan Taliban’ın karşısına dikilir.
Ve dronların, pilotlu, pilotsuz uçakların, özel kuvvetlerin dağıtamadığı Taliban’ı darmadağın eder.
Taliban’ı, ta(li)bansıza çevirir.
Müslüman’ım diye ortada gezen o korkak soytarıyı tek kurşun atmadan tam vicdansızlığından vurur.
* * *
Günlerdir Malala’yı düşünüyorum.
Taliban’ın kalleşçe vurduğu 14 yaşındaki Pakistanlı Malala Yusufzay’i...
Torunum yaşındaki kız çocuğunun o olağanüstü konuşmasını durup durup yeniden seyrediyorum.
Gözlerimi açıp kulaklarımı kapatıyorum, sırf yüzündeki o munis, o saf güzelliği, o harikulade çocukluğu seyredeyim diye....
Sonra gözlerimi kapatıp sesini kalbimin içine çekiyorum.
Biz korkak erkeklere, biz tırsmış büyüklere, biz sindirilmiş erginlere...
Biz, hem sesleri, hem kalpleri iğdiş edilmiş, biçare kastrato erkeklere ve kadınlara sesleniyor.
“Ey müminler, Müslümanlar, güya Müslüman olduğunu söyleyen bu haydudun kalleşliği sizi hiç mi rahatsız etmiyor?”
Ne Müslüman’ı lan, sen haydutsun, katilsin, pis caninin tekisin sen...
Senin ne dinin vardır, ne imanın diye yakasına yapışmak gelmiyor mu... Geliyor da tırsmışız bir kere...
* * *
Amerikalı gazeteci “Daha küçücüksün, siyasi hakların bile yok” diyor.
O cevap veriyor:
“Evet ama benim sokağa çıkma hakkım var. Okula gitme hakkım var. Şarkı söyleme hakkım var. Eğitim hakkım var. Arkadaşlarımla gezme hakkım var...”
Bu kadar basit...
* * *
Bütün Pakistan ayakta... Dünya ayakta...
Müslüman’ı, Hindu’su, Hıristiyan’ı, Yahudi’si...
Herkes kendi Allah’ına, kendi Tanrı’sına.
Araya kimseyi sokmadan, kendi köşesinde...
Onun için dua ediyor.
Sessizce...
* * *
İşte böyledir, din adına, ırk adına...
Adını kendin koyduğun bir ideal adına zulüm yapmaya başlarsın...
Kendini Kafdağı’nda görür, dev aynasında seyredersin...
Herkesi korkutur, kaçırtır, sindirirsin...
Kimse sana “Bir dakika” diyemez, sen herkese dersin...
Sonra bir gün bir kız çocuğu çıkar...
O bildiğin dağlara öyle bir kar yağdırır ki...
Şaşarsın...
* * *
O kız çocuğunun adı Malala...
Bir tarafa yazın.
Çünkü o isim, dünyanın her yerindeki zulme, gaddarlığa, adaletsizliğe, teröre karşı direnişin sembolü olacak...
Bir millet uyanıyor.
O milletin adı, kız çocuklarıdır...
İşte o millet şimdi ayağa kalkıyor.
* * *
Bakın çocuğu ne kadar pis bir hareketle vuruyor
TALİBAN katilin, Malala’yı vurma biçimi tüylerimi ürpertti.
Çocuğu okula götüren arabayı durduruyor.
İçerde üç kız çocuğu var.
Soruyor: “Hanginiz Malala...”
Öteki iki kız çocuğu korkudan büyümüş gözlerle, arkadaşını gösteriyor.
O da çekip vuruyor...
Malala vurulmuş da ötekiler vurulmamış mı?
Arkadaşlarını gösteren o kız çocuklarının yaralanmış vicdanı iyileşecek mi sanıyorsunuz siz...
* * *
Cinayet yöntemi pis.
Ama Taliban’ın açıklaması daha da pis.
“Biz onu okula gittiği için değil, laikliği, aydınlanmayı savunduğu için vurduk. İyileşirse tekrar vurup öldüreceğiz...”
Buyurun... Müslüman bir arkadaşın Müslümanlığına bakın...
Bir de ne diyor:
“Bize çok zarar verdi...”
* * *
Verir tabii...
Sen ne kadar zalimsen, o da o kadar cesur bir kız çocuğu.
Çünkü onun önünde yaşayacak uzun bir hayatı vardı.
Siz onu kuytusuna kaçmış erkek mi sandınız...
Amerikan ordusu, Fransız, Alman ordusu size zarar veremez...
Ama kız çocukları verir.
Daha da verecekler....
