Pazar Kahvesi

Kılıçdaroğlu-Erdoğan Zirvesi, ezici bir çoğunluğu memnun etmiştir. Elimde ciddi bir araştırma yok ama sokakta hiçbir çatlak ses duymadım.

***

Bu tür yaklaşımlar, siyasi tansiyonu da düşürür, memnuniyet biraz da burdan doğar.

Öyle ya.

Türkiye’nin en önemli meselesi, masaya yatırılmış konuşulurken, yüksek ses tonu artık yakışık alır mı?

Mesela salı günü gurup toplantılarında yine bağırmak çağırmak olur mu? Hiç değilse

bir süre fair-play gerekmez mi?

***

Anlaşılıyor ki, müzakereyle mücadele’yi birlikte yürütmek istiyoruz.

Nasıl ki terör’le mücadele ederken siyasetle de müzakereyi benimsemişiz... Galiba burada da Kürt Sorunu’nun çözümü için karşılıklı nezaket, fakat dışarıya çıkınca da yine hırçın bir siyaset sergiliyoruz.

***

Diyeceksiniz ki o iş başka, öbür iş başka.

Anladık efendim.

Ama masa başında kavgaya çare ararken, dışarıda kavgaya tutuşmak, doğru bir iş midir? Kürt Sorunu’nu sahiden çözmek istiyorsanız, iç siyasette de - bir süre olsun- tansiyonu düşüreceksiniz.

Çünkü orayı burayı kırıp dökerseniz, hepsi masaya yansır.