Yılmaz Özdil

Babam gitti.
99 gün sonra...
Annem peşinden.
Götürüp yanına koyduk.
Koynuna.

Yağmurda sırılsıklam ıslanmış... Gecenin ayazında sokak lambasının ışığında titreyen sahipsiz köpek
yavrusu gibi hissediyorum kendimi.

Biraz kuruyayım...
Öyle geleyim.