Aykut ve Kadınlar 1 – Bomba 0

11 yaşındaki Sivaslı Aykut, polisi arayıp, okula gitmek istediğini söylemişti. İmkanları olmadığından onu okula gönderemeyeceğini söyleyen ana babasının dediklerini körü körüne kabul edeceğine, polise sığınıp yardım istemişti.

Aykut bu durumu kabullenememiş, susmamış, baş kaldırmıştı “düzene”.
Aykut sesini çıkartmış, onu duyabilecek olan birilerine “imdat” demişti güzelce.
Sesini duyurmayı gayet güzel başardı da.
Haber oldu Aykut’un şikayeti. Ve Devlet, normalde de olması gerektiği gibi, sahip çıktı okumak için can atan 11 yaşındaki Aykut isimli çocuğuna.
Dün Aykut, jet hızıyla, okula başladı.
Okula başlayamasaydı, kitap okumak yerine evde ve/ya sokakta her şeye ve herkese -siz ve ben de dahil olmak üzere- lanet okuyor olacaktı.

***

Yine dün, Fenerbahçe maça çıktı seyircisiz çıkma cezasıyla.
Sadece kadınlar ve çocuklar alınacaktı tribünlere, hem de bedava. Dünyada ilk defa...
Sözümona kadınlar ve çocuklar ceza kesilmişti bir takıma!
Ceza unsuru olarak kadınlar ve çocuklar...
Üzerine tez yazılası bir konu valla!

Ben eminim, biletler paralı olsaydı da durum farklı olmayacaktı Fenerbahçe stadında. Kadınlar ve çocuklar, ben eminim, yine dolduracaklardı tribünleri, yine gırtlakları patlayana kadar takımlarını destekleyeceklerdi; ve hatta Fenerli olmayan kadınlar ve çocuklar da...

Ben Galatasaraylıyım mesela.
Gıpta ve takdirle izledim maçı, ekran karşısında.
İstanbul’da olsam, ben de koşa koşa giderdim maça.

 ***

Dün Aykut’un okula başlamasının haberi,
Kadın ve çocukların Kadıköy’ü inleten çığlıkları...
Bir süreliğine unutturdu bana atılan o kötü niyetli bombayı.
Bu ülkede çocuklar susmuyor, kadınlar da durdurulamıyorsa...
Bomba momba sökmeyecektir, korkutmayacaktır hiçbirimizi asla. 

Çocuk ve kadın 1 – Bombacı 0.
Otur aşşşaaa!

Yonca
“sıfırcı hoca”