Geçmiş olsun Sayın Baykal

Sonra Yılmaz Özdil’in dünkü yazısını okudum.

Her zamanki olağanüstü zekâ, ondan üstün üslup ve espriye yazılmış bir yazı.

İlk okuyuşta insana “Acaba Ahmet Türk’e saldıranları mı savunuyor” dedirten bir yaklaşımla kaleme alınmış.

Ama hiç öyle değil.

Okurken birden elimi başıma vurdum ve “Hay Allah” dedim.

CHP Genel başkanı Deniz Baykal geçen hafta Van’da saldırıya uğradı.

Ben açıp Deniz Bey’e bir geçmiş olsun demedim.

Üzerine bir satır yazı bile yazmadım.

Peki Samsun’daki saldırı da, Van’daki neydi? Yumruk yerine yumurta.

Bu kadar basit mi...

Sonra, oturup Samsun’daki saldırıya ağır sözlerle girişen başka insanların yazılarını okudum.

Benim hatırladığım onların hafızasında da bir Deniz Bey tutukluğu olmuş. Yılmaz Özdil, işte hepimizin hafızasındaki bu tutukluğu çok güzel suratımıza vuruyor.

Şimdi oturup bu sorunun cevabını çok iyi düşünmeliyiz.

Yılmaz’ın bahsettiği o papyonlu arkadaşın, “Samsun-Trabzon, İzmir-Bursa hattında yapılanmalar var” diyerek, Batı’da Kürtlere karşı oluşan tepkiyi eleştirdiği olayın bu tarafına da mutlaka bakmamız lazım.

Evet şimdi gelin hep birlikte soralım bakalım.

Ahmet Türk’e yapılan saldırıya gösterdiğimiz ve çok da iyi yaptığımız o enerjik tepkiyi, Deniz Bey’e yapılan saldırıda neden göstermedik?

* * *

a- CHP’ye kızıyoruz da ondan.

b- Deniz Bey’e kızıyoruz ondan.

c- Türk olduğu, yani toplumun çoğunluğunu temsil eden etnik gruba ait olduğu için.

d- Dolayısıyla Ahmet Türk, Kürt olduğu, yani toplumda azınlıkta olan bir etnik gruba ait olduğu için.

Çok rahatsız edici sorular değil mi?

Ben yazarken bile rahatsız oluyorum.

Ama Türkiye’de son zamanlarda, bazı gerçeklerin, “rahatsız edici olduğu” için söylenmemesi, adının konmaması gerektiği gibi bir aydın içtihadı oluştu.

Oysa bunların adını koymazsak ilerde önümüze çok daha acıtıcı ve ıstırap verici şekilde çıkacaklar.

Dün Taha Akyol’un yazısı da çok önemliydi.

Bu tür olayların önünü alamazsanız, iki toplum arasındaki gerginlik artar, iki toplumun arası açılır.

Bu da, faşizmlerin en tehlikelisi olan “lümpen faşizmi”ne yol açar.

Ama iki tarafta yapılan saldırılara da tepkiyi aynı ölçüde vermez, çoğunluğa ait bir siyasetçiye yapılan saldırıyı görmezden gelirseniz, bunun sonu da “çoğunluk faşizmi”dir ki, azınlık faşizminden tahmin edemeyeceğiniz kadar ağır toplumsal tahribata yol açar.

* * *

Diyeceğim, Kürt siyasetçiye yapılan saldırıyla, Türk siyasetçiye yapılan saldırıya verilecek tepkinin ölçüsü aynı olmalı.

Bir yerde görevlilere el çektirip, öteki tarafta bırakırsanız, bunu toplumun çoğunluğuna anlatamazsınız.

Yılmaz Özdil’in şu sorusuna dikkat:

“Kandil’den gelenlerle otobüsün üstüne çıkıp şehir turu atmadığı için mi suçludur Baykal?”

Bu sözler benim de aklımı başıma getirdi.

Geçmiş olsun Sayın Baykal...