Paylaş
Bir Samet Aybaba klasiğidir aslında bu. Bir manga askerle savaşır adeta Aybaba takımları... Bursa’da Samet Hoca gitmiş, Mamet Hoca gelmiş! Değişen pek bir şey yok. Hâlâ çok koşuyorlar, çok savaşıyorlar. Ama hâlâ yaratıcılıktan çok uzaklar. Mesut Bakkal’ın gelişinin -en azından şimdilik- pek bir şey değiştirmediğini söyleyebiliriz.
YETENEK FARKI
Trabzonspor’sa Bursaspor’un net bir antitezi gibi. Onlar çok fazla savaşmayı, göğüs göğse çarpışmayı sevmiyorlar. Ünal Hoca sahaya maksimum kaliteliyle çıkıyor, rakipleri de aynı mentalitede ise harika maçlar çıkıyor ortaya. Geçen haftaki Antalya maçı gibi. Ancak rakip kemik kemiğe çarpışıyorsa işleri zorlaşıyor. Bursa’da olduğu gibi. Dün eğer bir yetenekli adam sahneye çıkıp sihir yapmasa, maç üç gün üç gece golsüz sürebilirdi.
İkinci bölgede çarpışma dışında çok fazla bir şey yoktu doğrusu sahada. Ama bir yetenekli çıktı işte sahneye; sihrini yaptı ve oyunu bozdu. Zaten kaliteli oyuncular da bunun için varlar, dün Abdülkadir’in yaptığı gibi akışa itiraz etmeleri ve ekstrayı yaratmaları için. Abdülkadir Ömür de kendinden bekleneni yaptı dün.
Milli havuz genişliyor
Dün toplam 11 yerli çıktı sahaya. Uğurcan bildiğiniz gibi. Abdülkadir Parmak kaybolan yıllarının acısını çıkarır gibi istekli. Abdülkadir Ömür kader değiştirici olabileceğini bir kez daha ispat etti. Okan penaltı kurtardı, zaten onun değil Muhammet’in milli takıma gitmesi de garipti. Ertuğrul olgunlaşıyor. Şenol Güneş seneye sıkça Bursa’ya ve Trabzon’a gidecek bence.
Maçın adamı: Abdülkadir Ömür
Paylaş