Bu sefer olmadı…

Basketbol Milli Takımımız oyuncularının çok güzel oynayıp kazandıkları maç sonrası açıklamaları da bu konuyu vurguluyordu.

Sportif başarıların acımızı hafifletmekten çok uzak olduğu bir gecede, her şeye rağmen başarılı olmak zorunda olduğu bir maça çıktı Millilerimiz.

Erken bulduğumuz gol sonrası maça ağırlığımızı koymuş gibi gözüküyorduk. Savunmada dikkatli, orta sahada etkili, ileride hızlı çoğalan bir görüntüdeydi takımımız.

H.Deniz Çekin yazıyor

Ta ki 24. dakikaya kadar. İlk önce Emre lüzumsuz bir sarı kart gördü, sonra serbest vuruştan Salihoviç’in mükemmel vuruşuna teslim olduk. Gol sonrası hakem Fatih TERİM’i tribünlere yollarken takımımızın morali de dibe vurdu.

Sonrasında kalemizde ikinci golü görmemiz an meselesiydi ama şansımız yaver gitti. Bosna Milli Takımı’nın giderek tempoyu arttırması savunmamızı hata yapmaya zorladı. 34’de Önder’in kaptırdığı topu Servet’in çizgiden çıkarması, 36’da Servetten seken topta son anda Gökhan araya girmesi, 45’de Volkan’ın son anda çıkardığı top takımımız adına şanslı dakikalardı.

İlk yarının sonlarını geride ve ileride bağlantısı olmayan iki ayrı takım havasında bitiren Milli Takımımız ikinci yarıya yapılan oyuncu değişiklikleri ile daha derli toplu girdi.

53.dakikada önce ikinci yarıda oyuna giren Sercan sonra Gökhan ile gole çok yaklaştık. Giderek de baskıyı arttırdık. Ancak beraberliğin de galibiyet kadar kıymetli olduğunu bile ev sahibi ekip kontrollü savunma yaparken hızlı kontra toplarla akıllı hücum etti.

Bosna’da Dzeko savunmamızı çok fazla zorlarken dakikalar ilerledikçe oyun orta saha mücadelesi olmayan bir havaya büründü. Top her iki kale arasında mekik dokurken 87. dakikada Arda’nın füzesiyle birlikte gruptan çıkma şansımız da direkten döndü.

Sonuçta belki maçı kaybetmedik ama umutlarımızı kaybettik.

Bu takımın bizim mucizelerine çok fazla alıştırdığı bir gerçek. Ancak bu sefer mucizeden daha fazlasına ihtiyacımız var gibi gözüküyor.