Güncelleme Tarihi:
İlk okulda öğretilen Ata'ya saygı duruşunda, 1 dakika boyunca çıt çıkmaz herkes bu derin üzüntüyü içerisinde yaşardı.
Statlardaki 'saygı'da ise ortada bir 'duruş' görmek mümkün değil. Sanki hakem düdüğünü 1 dakikalık saygı duruşu için değil de, tribünlerin, rakip takıma küfür etmesi için çalmış... Öyle ya edilen küfürler bu sessizlikte ne güzel de duyulur değil mi?
Stada girdikten sonra ne ölen kişinin 'kişilerin' ruhlarına saygı, ne 1 dakika ne de başka birşey umrunda değil kimsenin. Herkes bir an önce rakip takımı madara etmenin derdinde.
Hani her seferinde 'Avrupa'da...' diye başlayan örnekler veririz, sonra da 'Avrupa' özentisi oluruz ya. Ama her ne hikmetse, adamları haklı çıkarmakta da üzerimize yok.
Hangi takımdan olduğu önemli değil, kaleci Mondragon'un dizlerinin üzerine çökerek gösterdiği saygıyı; ne olur 1 dakikalığına yaşayabilsek? Sadece 60 saniyelik bir yas bu. Çok mu?
Lütfen, 'Lütfen' reklamlarının bir daha yapılmasına gerek kalmasın... Biraz 'saygı', biraz 'duruş'...