Sibel Can'dan arabeskin anıt şarkıları

 Arabeskin en güzel şarkılarından biriyle açılıyor Sibel Can’ın son albümü ‘Arabesque’: “Geceyi yaşarım doğmaz güneşim, zamansız küllendi yanan ateşim, yarına çıkar mı bilmem gidişim, zamansız sarardı benim hayatım...” Bu alanın en iyi isimlerinden Şakir Askan’a ait bu dizeler. Bir tek bu birkaç dize dahi, Askan’ın (ve benzerlerinin) arabeski layıkıyla yaptığının ispatı; dinleyicinin, bu türde bir şarkıdan ne beklediğini, dahası ne duymak istediğini iyi bilen, büyük ihtimalle kendisi de böyle bir dinleyici olan bir söz yazarının, dert ve çile tasvirleri.

Arabesque, Sibel Can, Sibel Can Production, DMC/ 5 üzerinden 4 yıldız 

Beste ise arabeskin anıt isimlerinden birine, Burhan Bayar’a ait. Aslında Can’ın bu albümüne ‘Burhan Bayar Şarkıları’ ismi de verilebilirdi ve (meramını daha iyi anlatacağı için) güzel de olurdu. Büyük bir kısmını İbrahim Tatlıses’ten bilip bağrımıza bastığımız, bir kısmını hayatımızın fon müziği katında gördüğümüz şarkılar, sırayla ve arka arkaya dönüyor.

Bu şarkıların tamamı da arabeskin en iyi şarkıları arasında sayılıyor; bütün acılara rağmen umudu diri tutmanın baş yapıtlarından ‘Bu da Geçer’, (popçuların da sıklıkla el attığı) ‘Gülüm Benim’, her karşılıksız aşığa denizler dolduracak kadar gözyaşı döktürmüş ‘Bir Kulunu Çok Sevdim’ ve bütün o “Nikâhına beni çağır sevgilim, istersen şahidin olurum senin” mazoşizmini tetiklemiş ‘Mutlu Ol Yeter’ dahil, arabeske taklalar attırmış Burhan
Bayar şarkıları.

NEDEN YABANCI İSİM?

Sibel Can’ın böyle bir albüm yapma fikrinden hemen sonra sırtını Burhan Bayar’a yaslamaya karar vermesi, bugüne kadar aldığı kararların en iyilerinden. Her alanın bilirkişileri vardır ve bu alanınki de (hem de en iyisi) Burhan Bayar’dır. Albüm genel olarak, arabeskin klasik yapısı içinde akıyor. Kemanların hem söz hem de melodiyle kan kardeşiymişçesine kaynaştığı, diğer enstrümanların layıkıyla devreye girip ya da çekildikleri, renklilik/zenginlik adına tezcanlılık yapmadığı bir yapı bu.

Albümde bu dengenin bozulduğu (ya da uymadığı) anlar da var ama. Finalde yer almış remix’ler değil; bu zamanlarda, bu tür versiyonların yer alması son derece normal ve olağan. Nihayetinde, hızlı yaşamın mekânlarında ancak bu şartlara uyan şarkılar çalınabiliyor ve Can ile arkadaşlarının bunu da dikkate alması anlaşılır bir şey.

Ama albüm, bir Şükran Ay ya da Esengül albümü gibi mest edici bir biçimde ilerlerken, araya sentetik ritmlerle ‘Gülüm Benim’in (düzenleme Erdem Kınay), renkliliğin çok abartıldığı ‘Mavi Mavi’nin (düzenleme Göksun Çavdar) girişi ya da alınışı pek anlaşılır değil. Normalde remix muamelesi görüp sona atılması, ‘bonus’ gibi görülmesi gereken bir-iki şarkı, albümün dengesini bozmuş.

YALNIZIZ BİZ ÇOK YALNIZIZ
DUY BENİ, MELİSA UZUNARSLAN, DMC/ 5 üzerinden 4 yıldız 

Hem mektepli, hem alaylı müzisyenlerden Melisa Uzunarslan. Mimar Sinan Güzel Sanatlar Üniversitesi Devlet Konservatuvarı’ndan mezun. Sahnede de Sezen Aksu, Sertab Erener ve Teoman’a vokaliyle eşlik ederek büyük tecrübe kazanmış. Söz ve müziği kendisine ait ‘Duy Beni’ ilk şarkısı. Göksel’e de emeği çok geçmiş isimlerin başında gelen Alper Erinç’in düzenlemesini yaptığı şarkı, bütünüyle iyi; sözü, müziği, düzenlemesi ve vokaliyle. Kaç zamandır görülmedik ölçüde de etkileyici; yalnızlığın inandırıcı bir resmini çizmiş Uzunarslan ve arkadaşları.