Günde 90 TL’ye dünya turu nasıl yapılır?

Şölen Yücel, 17 yıldır reklamcılıkla uğraşıyor. Seyahat etmek onun en büyük tutkusu. Hürriyet Seyahat’in de sıkı bir okuyucusu. İşini bırakan, evini boşaltan gezginimiz Yücel’le yolculuğunun tüm detaylarını konuştuk.

Gezgin olmaya nasıl karar verdiniz?

Dünyayı dolaşmak çocukluk hayalimdi. Saatlerce atlasa bakar, ülkeleri merak eder dururdum ama insan büyüyünce unutuveriyor. Bundan birkaç yıl önce ‘Couchsurfing’ sistemine dahil oldum ve dünyanın her tarafından gezginleri evimde ağırlamaya başladım. Onlar anlattıkça, ben de çocukluk hayalimi hatırladım. “Başkaları yapabiliyorsa, ben neden yapamayayım?” diye düşündüm ve uzun bir seyahat için para biriktirmeye başladım...

Bugüne kadar nerelere gittiniz?

Arjantin, Şili, Brezilya, Danimarka, Çek Cumhuriyeti, Macaristan, Finlandiya, Yunanistan, Fransa, İtalya, GABD, Hollanda, İspanya, Portekiz, Birleşik Arap Emirlikleri, İsviçre, Hindistan, Malezya, Tayland, Kamboçya, Vietnam ve Filipinler dahil olmak üzere toplam 22 ülkeye gittim.

Gidello ile kendi turunuzu planlayın

Dünya turu fikri nasıl çıktı?

Ekim 2014’te bir aylığına Güney Amerika’ya gittim. Hayatımda ilk kez işyerinden bir aylığına izin alabilmiştim. Dünyanın bu kadar uzak bir köşesine tek başıma gideceğim için de epey gerilmiştim doğrusu. Ancak o bir aylık süreç o kadar inanılmaz deneyimlerle dolu geçti ki, korkmamın ne kadar yersiz olduğunu fark ettim ve döner dönmez daha uzun soluklu bir seyahat için para biriktirmeye başladım. 

Hazırlık kaç ay sürdü? Para konusunu nasıl hallettiniz?

Zaten bir ay boyunca bir sırt çantasının içinde, temel ihtiyaçlarla yaşadıktan sonra, eve gelip de içerisinin ne kadar gereksiz ıvır zıvırla dolu olduğunu görmem, bende soğuk duş etkisi yaratmıştı. Bir yıl boyunca, yiyecek ve temel ihtiyaç maddeleri dışında hiçbir şey satın almadım. Kazandığım tüm parayı bu seyahat için biriktirdim. Yolculuğuma üç ay kala, evimi kapatıp, eşyalarımı bir depoya kaldırdım ve yakın bir arkadaşımın evinde misafir olarak kalmaya başladım. Üç aylık kira ve aidat parası, Asya’da ekstra üç ay kazandırdı. Tüm hazırlık bir yıl sürdü.

Şu anda neredesiniz? Kaç ay oldu tura başlayalı? Daha ne kadar var?

Yola çıkalı 6 aydan biraz fazla oldu. Şu anda Filipinler’de Palawan Adası’ndayım. Ağustos ayına kadar Asya’da olacağım, daha sonra bir-iki ay ailemle ve arkadaşlarımla hasret gidermek için Türkiye’ye geleceğim ve ekim ayında Güney Amerika’ya doğru yola çıkacağım. 

Para işlerini nasıl hallediyorsunuz, günde ne kadar harcıyorsunuz?

Konaklama dahil günlük 30 dolarlık (90 TL) bir bütçem var. Bütçeyi dengelemek zaman ve deneyim işi. İlk iki-üç ay umduğumun çok üzerine çıktım ama zaman geçtikçe rayına girdi. Hatta kimi ülkelerde bütçenin altında kalmayı başardım. Ne kadar harcayacağınız tamamen size ve standartlarınızı ne kadar düşürebileceğinize bağlı.

Kadın olmanın dezavantajları var mı?

Erkekleri daha şanslı buluyorum. Güvenlik konusunda daha pervasız olabiliyorlar. Yolda hamağını iki ağaç arasına gerip, plajda uyuyarak konaklama parası vermeyen ya da 30 kişilik yatakhanede kirli bir şiltede yatabilen gezginlerle karşılaştım. Kadın olarak hem biraz daha dikkatli olmak zorundasınız hem de galiba biz biraz daha titiz olduğumuz için standartları o kadar düşüremiyoruz. Başkalarının evinde kalmayı dert etmezseniz, ‘Couchsurfing’ konaklama giderlerini düşürmek için birebir.

Bir dünya seyahatinin sizce maliyeti ortalama nedir?

Hostellerde konaklayarak ve fazla pahalı gıda harcaması yapmadan, ortalama bir yıllık bir seyahat 35-36 bin TL civarına mal oluyor.

VİETNAM'DA KAPKAÇ

Başınıza kötü bir olay geldi mi?

En kötü olay Vietnam’da kapkaça uğramam oldu. Gece, Saygon’da kalabalık bir caddede, elimden telefonumu alıp kaçtılar. Bir süre banka hesaplarıma ulaşamadım. ‘Geri dönmek zorunda kalacağım’ diye epey korktum. Allah’tan bir arkadaşıma vekâlet bırakmıştım Türkiye’deyken. Onun yardımı sayesinde parama ulaşabildim.

‘Tek başına’ olmak zor değil mi?

Zor ama ben yine de bir arkadaşımla ya da eşimle seyahat etmeye tercih ederim. İki kişi olduğunuz zaman, kendi içinize kapalı bir şekilde geziyorsunuz çoğu zaman ister istemez. Oysa tek başına olmak sizi diğer insanlarla iletişim kurmaya itiyor. Yolda gerek gezdiğim ülkelerin insanları, gerek diğer gezginlerle tanışma, beraber seyahat etme imkânı buldum.
Bazılarıyla ömür boyu sürecek arkadaşlıklar kurdum. Zor tarafı ise, bazen gittiğiniz yerlerde pek kimse olmuyor ve günlerinizi kimseyle konuşmadan geçirmek durumunda kalabiliyorsunuz. Ancak bence bu da insanın bağımsızlaşması ve kendini tanıması adına önemli bir süreç.

Yeni yerler gördükçe neler hissediyorsunuz?

Bir süre sonra o ilk başlarda hissettiğimiz yenilik duygusu erozyona uğruyor. Ancak her yeni ülkeye gittiğimde, beynime format atılmış gibi hissediyorum. 

Yücel, 2015 sonunda başladığı yolculuğuna devam ediyor.
Şu anda Filipinler’de. Ekimde Güney Amerika’ya geçecek.