Ben nerede yanlış yaptım?

"Güüüm" diye çarpan kapıya baktım. O an şaşkınlık ve sarsıntıyla karışık haldeyken kendime "dur bakalım" dedim. Bunun sorumlusu sen değilsin. Hemen suçluluk hissetme. O bir birey ve her gelişim evresinde olduğu gibi 4 yaşında da farklı dalgalanmalar yaşayacak. Şu an bu tepkiyi verdi, olabilir, 5 dakika sonra 180 derece dönerek başka tepkiler verecek, biliyorsun. Üstelik hangi davranışın neden kaynaklandığını biliyorsun, e daha ne?!!!

Şimdiye kadar yemedi, uyumadı, psikolojisi etkilendi, ateşi düşmedi, kolunu sivrisinek ısırmış, yok trip yapmış, 2 yaş kriziymiş, 4 yaş tavırlarıymış, yedin bitirdin kendini dedim.

Arada kendimle bu şekilde konuşurum ben. İyi gelir. Anlık terapi gibi oluyor.

Sonra bir kenara oturup dışarıyı seyretmeye başladım. Bir yandan da kendimle zihnimde konuşmaya devam ediyordum.

Yahu sen değil misin, sütünü arttırmak için çabalayan?

Bebeğin memeyi bırakmadan asla ağzından çekmeyen?

14 ay ücretsiz izin alıp, iş ve sosyal yaşamdan kopma pahasına, çocuğunu büyüten?

Her istediğinde kucağına alan?

Hamileliğin başından emzirme bitene kadar kozmetiklerden uzak duran?

Herşeyde yetişmeye çalışırken kendini kaybeden, saçını bile taramaya zaman bulamayan?

Her güne bir aktivite bulup yetenekleri gelişsin diye çabalayan?

Yemek yesin diye her türlü yolu deneyen?

En ufak bir farklılık sezdiğinde psikolog arkadaşlarına, hocalarına danışan?

Onunla hergün bıkmadan usanmadan dinozor tiyatrosu yapan?

Şut çekmeyi, çalım atmayı öğretmeye çalışan?

Her seferinde teşekkür eden?

Saygıyı eksik etmeyen? Evet saygıyı...

Duygularını anladığını nazikçe anlatan?

Ona kendini tanıma fırsatı yaratmak için elinden geleni yapan?

Minik karıncaları, salyangozları seven?

Her akşam kitap okuyan, okuduğu her kitaptan bahseden?

Bir günde onlarca kez sarılıp öpen?

Gerildiğinde gevşemesi için elinden geleni yapan?

Sen değil misin?

Evet, bütün bunları yapan benim. Fakat bunlara rağmen en ufak birşeyde "benim yüzümden mi", "ben nerede yanlış yaptım","böyle yapmasaydım daha mı iyi olurdu" sorgusuna başlayan da benim. Bu sefer bunu kendime yaşatmak istemedim. İnsandan ve zamandan bağımsız bir şekilde anneliğimin hakkını görüp, korumak istedim. Buna ihtiyacım vardı ve sonunda kendimi çok iyi hissettim.

Onun için yaptıklarım bana hiç ama hiç zor gelmedi. Bunu her anne rahatça söyleyebilir. Çocuğu özel greksinimli olan annelerden bunu herzaman duyarım mesela. Her anne gibi, bana zor gelen şey; onu üzgün veya üzgün olma ihtimali oldu. Sanırım hayatımın sonuna kadar bu böyle olacak. Anneliğin kaidelerinden biri herhalde ...

Annelik sürekli bir vicdan azabı hali...

Ki o vicdan insanın yaradana en yakın yeri...

Ondan bu işler böyle zor, orası kesin.

Haftanın Kitabı: Bu hafta 2 kitap öneriyorum.

Kardeşimm Benim: Bir çocuğun gözünden Otizmle yaşamayı ve yaşamı kolaylaştırmak için yaptıklarını anlatan bu kitap, bambaşka hayatları, çocukların "normal" kavramını öğrenmesini ve geliştirmesini anlatıyor.

Sherlock Lüpen ve Ben: Polisiye ve macera severler için iyi bir alternatif olabilir. Ortaokul ve lise öğrencilerine, dedektif romanları sevenlere özellikle tavsiye ederim. 3 kafadarın maceralarını okurken, çocukların zekasına hayran kalmamak elde değil.

Annelerin Kara Listesinde Bu Hafta: Tam 3 giriş var sevgili okur.

İlki, annesinin sevgilisi tarafından tecavüze uğrayıp hamile kalan 11 yaşındaki Şili'li Belen'in kürtaja karşı çıkmasına "Olgun bir karar" diyen Şili Cumhurbaşkanı Sebastian Pinera. Ağzınızdan çıkanı kulağınız duyuyor mu  sinyor?

İkincisi: Memesini ısırdığı için 8 aylık bebeğini onlarca kez bıçaklayarak Çinli. Anne. Bebeğine bir çeşit Çin işkencesi yapan bu anne, ne yazık ki tedavi olamayacak. Nedenine gelince; psikiyatrik tedavi yaygın değilmiş ve uygun görülmezmiş. Yetkililer hiçbirşey yapmadan eve geri göndermişler.

Üçüncüsü: Parktaki oyun alanında yer alan kum zemini takviye edip, üzerini yumuşak malzemelerle kaplayacağına, pislikten basılamayan kumları öylece bırakıp, ilerideki toprak alana beton döküp, üzerine yeni kaydıraklar diken Buca Belediyesi. Üstelik yapılan yeni oyun alanı yola sadece 1-2 metre uzaklıkta. Gerçekten olmamış.

https://twitter.com/AylinAnne
www.aylinanne.com

#10 Temmuz 2013 Hareketli mi? Hiperaktif mi?
#6 Temmuz 2013 Hamileler İçin Keşkesiz Doğum Rehberi
#3 Temmuz 2013 Anneler Mama Konusunda Yanlış mı Yönlendiriliyor?
#29 Haziran 2013 Çocuklara Taciz ve Tecavüzün İç Yüzü
#26 Haziran 2013 Ağlarsa anneler ağlar
#22 Haziran 2013 Çoçuklar gündemdeki olaylar hakkında ne düşünüyor?
#19 Haziran 2013 Okul çağındaki çocuklara stresle baş etme önerileri



YAZARIN TÜM YAZILARI İÇİN >>