Küfretmek neden terapi gibi gelir?
Pek çok insan beklenmedik bir şeyle karşılaştığında, acı hissettiğinde veya sinirlendiğinde küfreder. Hem zaten böyle zamanlarda küfretmenin insanı rahatlattığı da araştırmalarca kanıtlanmış
Mesela Time dergisinde ve NeuroReport jurnalinde yayınlanan bir araştırmaya göre acı çeken insan küfrettiğinde acısı azalıyor, rahatlıyor ve acıya olan dayanıklılığı artıyormuş. Bir tür terapiymiş yani küfretmek. En kibar adamın bile maç izlerken içinden küfreden bir canavar çıkmasını doğal karşılamamızı sağlayan da bu zaten. O anda orada deşarj olduğunu biliyoruz. Rahatlamak için o küfürlere ihtiyacı olduğuna inanıyoruz. Ama iş kadına geldiğinde aynı anlayışta değiliz hiçbir zaman.
Çünkü içinde bulunduğumuz kültürde erkeklerin küfretmesi normalken kadınların küfretmesi her zaman ayıplanan bir şey. Bir erkek küfürlü konuştuğu zaman onu fark bile etmezken bir kadın küfrettiğinde hemen yargılamaya başlıyoruz.
Burada “Küfretmek kadına karizma katar, yaşasın küfreden kadınlar” gibi bir propaganda içerisinde değilim. Bazı erkeklerin küfreden kadınları seksi bulduğu efsanesine de değinecek değilim. Benim tek derdim küfreden erkeğe gösterilen müsemma ile küfreden kadına fırlatılan “çok ayıp” bakışları arasındaki uçuruma dikkat çekmek.
Küfretmek derken de illa ana avrat düz gitmekten de bahsetmiyorum. Küfretmek, Türk Dil Kurumu’na göre bile sövmek anlamına geliyor. Sövmek ise onur kırıcı, kaba sözler söylemek demek. Şimdi bu tanım çerçevesinde uç noktaları (ekstremleri) konumuzun dışında bırakalım. Yani dikkat çekmek için veya bir konuşma tarzı olarak küfreden (küfürbaz) kadınlardan bahsetmeyelim. Konumuz gerçekten çok sinirlendiğinde ya da onu fazlasıyla hayal kırıklığına uğratan bir şey olduğunda içinden gelerek şöyle ağız dolusu küfreden kadınlar olsun. 
Hem zaten böyle baktığınızda hangi kadın küfretmiyor ki? Araba kullanırken başka bir sürücü tarafından köşeye sıkıştırılan kadınlar da, dizi seyrederken kötü adama sinirlenen teyzeler de, iş yerinde haksızlığa uğrayan kadın çalışanlar da, çocuğunun canını yakan birini gören anneler de yeri geldiğinde küfrediyor. Angelina Jolie, Kristen Stewart, Adele, Megan Fox, Kristen Bell, Rihanna,Khloe Kardashian, Kate Hudson ve Kelly Osbourne gibi ünlülerin hepsinin erkek gibi küfrettiği de biliniyor. Bunda şaşırılacak bir şey yok. Sonuçta onların da ağzı ve beyinleri var! 
Asıl şaşırılacak şey küfretmenin bile erkeğin tekelinde olduğunun sanılması ve küfreden bir kadın ile karşılaşınca hemen “Bir kadına yakışıyor mu hiç” tepkisinin verilmesi! Halbuki bu işin kadının erkeği yok. Peki o zaman neden iş küfretmeye gelince kadınlara, erkeklere taslanmayan tarzda bir ahlak filozofluğu taslanıyor? Neden erkeğinki doğal ve ihtiyaçtan da kadının ki garip görülüyor?
Erkekgiller
Gelelim nerede küfreden bir kadın görse ahlak polisi kesilen erkeklere. Pipilerini göstermenin marifet olduğunu sanarak büyüyen bu erkekler, neredeyse konuşmayı öğrenmeden küfretmeyi öğrenir. O kadar ki erkek çocuğunun küfretmesi bir tür aile eğlencesi olarak nitelendirilir kültürümüzde. Her tarafından sevimlilik akan çocuk salonda kahve sehpasının üzerine çıkartılır ve peltek peltek küfredişine yıkılır Türk ailesi. Daha o yaştan alışır erkek çocuk küfretmeye.
Büyüyen ve toplum normlarını öğrenen erkeklerin hala küfretmeye devam etmesiyse çeşitli araştırmalara göre erkekliklerini gösterme ihtiyacıyla açıklanır. Küfrettikçe testestoron salgılayan bu erkekler, bana göre küfrediş şekillerine göre de farklı gruplara ayrılır. 
Hiç şüphesiz bu grupların başını evrimini tamamlamış“Recep İvedik”giller çeker. Günlük konuşma stili olarak küfreden bu erkekler daha merhaba derken başlar sövmeye. Kankasını uzaktan görüp “Naber lan...” diye bağıran bu erkeklerle her cümleyi küfürle bitirenler bana kalırsa aynı familya girer.
Sadece gerçekten korktuğunda küfredenler vardır bir de Kendilerine arkadan sessizce yaklaşanlara daha önce hiç göstermedikleri bir yüzlerini gösterir bunlar.
Öyle bir tepki verirler ki onu korkutmaya çalışan kişi ondan daha da çok korkar bu tepki karşısında.
Yaratıcı küfürbazları da unutmayalım. Küfrederken düşündüren bu kıvrak zekalılar çoğu ortamda saygıyla karşılanır aslında.
Benim favori grubumdaysa dönemsel küfürcüler vardır. Hani her daim beyefendi olup stada gidince içinden holigan çıkanlar var ya, işte onlar. Kadınların yanında eşek demeyip erkek erkeğe kalınca ana avrat düz gidenleri de bu gruba sokmak lazım aslında.
