Üç yüz gün önce çektiğim fotoğraf
Güncelleme Tarihi:
Üç yüz gün önceydi.
Ortaköy’de Ertekin’in Yeri’nde miskin bir öğleden sonrası...
Kıpkırmızı bir kazakla girdi içeri Tekin Akmansoy.
Başladı anlatmaya...
Tiyatro anıları... TRT anıları... “Kaynanalar” anıları...
Anılar bitti, “kuram” başladı.
Tiyatro üzerine tezler...
Bilmediğim oyun yazarları hakkında müthiş saptamalar.
Kuramlar bitti...
Politikaya daldı.
Oradan medyaya...
Tekin Akmansoy’u “Kaynanalar”ın “Nuri Kantar”ı olarak bellemiş benim gibi biri için süper şaşırtıcı bir durum...
Karşımda tam bir entelektüel vardı.
Çok sevdim kendisini...
Hatıra olsun diye fotoğrafını çekmek istedim.
Gözündeki pembeye çalan güneş gözlüğünü çıkardı.
Ve ortaya işte bu kare çıktı.
Şaşırdığım bir başka bir şey daha oldu:
“Ben 87 yaşındayım” dedi konuşmalarının arasında Tekin Akmansoy...
87 yaşında...
Ve dimdik ayakta...
Öldüğünü duyduğumda gayri ihtiyari şu cümleyi mırıldandım:
“Ağaçlar ayakta ölür”.
