KÖSTEBEK: Ne dediysek o !

"Artık duyulmayanlar yüksek sesle söylenecek, görülmeyenler gözler önüne serilecek" diyerek iddialı konuşmuştum.

Dediklerim bir bir çıkıyor... Bir kaç gün önce "Reha Muhtar - Gülşen aşkı bitti" demiştim. Gerçekten de "bitmişti". Ama yılların habercisi Reha Muhtar arayıp, "Yok böyle bir şey" dedi. Aynı Reha Muhtar, üç gün sonra Vatan Gazetesi'ndeki köşesinde Gülşen aşkının bittiğini yazdı.

İşte Reha Muhtar'ın o yazısı:

Yanımda asalet vardı...

Sevgililer günü, sevgililerin birbirine sevgilerini anlattığı gün olmaz her zaman...
Sevgililer günü “aralarındaki sevginin, ya da birlikteliğin” muhasebesinin yapıldığı gün olur bazen...
Madem ki gün sevgililer günüdür..
O zaman sevgili olup olmadığını, ya da olup olamayacağını da sorgulama günüdür...
Bazen kendi başına...
Bazen başbaşa...
İnsanların önünde pisleşmeden, insanların önünde ucuzlaşmadan her halükarda...
Bir karar vermek gerekiyordu...
O karar verildi...
Sevgiliyle veda edildi...
Sevginin karşılıklı muhasebesi öylesini gerekli kıldı...
Her zaman küfür olmaz sevgilerin bitiminde...
Her zaman belden aşağı kavga olmaz herkesin gözleri önünde...
Her zaman göz oyulmaz, deri süzülmez, bitmekte olan ilişkinin eşiğinde...
İçine aldığın insanla ayrılırken,
Her zaman küfür edilmez arkasından...
***
Aşk kutsal bir duygu...
Kutsal olduğu için kutsal olan asaletle yaşanmalı...
Ayrılırken, onun aşk olduğunu anlatabilmek için asil olunmalı...
Ucuzlatılmamalı...
Saygı duyulmalı...
Kararları bazen konuşarak verirsiniz...
Bazen hiç konuşmadan sessizce...
Sevgiliye veda sessizce oldu...
Sessiz olarak da kalmalı...
Sessizliğin asaletini taşımalı...
***
Sevgililer gününü bekledim bunları yazmak için...
Zira, sevgililer gününün dışında kendimle bu kadar meşgul etmek istemedim hiçbirinizi...
Zaten bütünüyle istem dışıydı aylarca evin önüne gelen kameraların hepsi...
Vaktinizi aldıysa özür dilemeli benim gibi birisi...
Sevgililer günü, sevginin gösterildiği gün olduğu kadar, sevgilerin muhasebesinin yapıldığı gündür...
Bazen başbaşa...
Bazen tek başına...
Bazen konuşarak...
Bazen sessizce...
Her halükarda asilce...
***
Önceki gün, ben sevgilimden ayrılırken...
Uzaklarda kalmış eski bir sevgili, yeni bir hayata yelken açıyordu...
Umuyorum sevgiyi ve aşkı yaşar ömür boyu...
Eski sevgiliden sözetme nedenim, bana mutlu bir şekilde ’baba’ demeye devam eden küçük kızıdır...
Eminim ki annesi onun mutlu söylediği ‘baba’ sözcüğünün, hiçbir söylemden etkilenmesine müsade etmeyecek...
Küçük kızım babasına “mutlu” bir şekilde baba demeye devam edecek...
***
Bir Sevgililer Günü’nün daha sonuna geldik...
Sevgi muhasebesinden önceki gün mutlu çıkanlar umarım daimi olarak sevgili kalırlar...
Kim bilir kaç sevgililer günü daha var yaşayacağımız bu ahir ömürde?..
Kim bilir nasıl bir sevgi var önümüzde, uyacak hayallerimize?..
Ne yazık bazen sevgililer günü çiçeklere değil, vedalara kısmettir...
Veda ederken ucuzlaşmamak önemlidir...
Pisleşmemek, rezilleşmemek gereklidir...
Yaşadıklarına sahip çıkmak, sahip çıkarak veda etmek güzeldir...
Sevgililer gününde yalnız mı kaldık acaba?..
Sanmam...
Yanıbaşımızda ‘asalet’ vardı...
Reha Muhtar

Bir kez daha söylüyorum:
KÖSTEBEK ne dediyse o !