‘Sakallı Brad Pitt’ Ben DahlhausTürk’ün dünyaya armağanı

Hikâyeniz nerede başlıyor? Nerede doğdunuz? Modellikten önce ne iş yapardınız?

- Sanıldığının aksine sade, şatafatsız bir hayatım var. Hikâyem 1990 yılında başlıyor. Sıradan bir ailenin oğlu olarak halen yaşadığım Almanya Solingen’de doğdum. Üniversitede sosyal pedagoji okudum. Modellik nedeniyle şu anda işlerime biraz ara verdim.

Fotoğrafçı Esra Şam’la tanışmanız hayatınızı değiştirdi. Öncesini ve sonrasını kıyaslar mısınız?

- Arkadaşlığımız ortaokul yıllarına dayanıyor. Kendisi o dönemlerde de sürekli fotoğraf çekiyordu. İlk defa 18’li yaşlarımda sakallarımı uzattım, o dönemde kendisi ısrarla beni de çekmek istedi. Normalde fotoğraf çektirmeyi pek sevmem ama ısrarlarına dayanamayıp tamam dedim. 7 yıl önce ilk defa kamerasının önüne geçtim. İlk çektiği fotoğraflardan birini Tumbler üzerinden paylaşmış, çok kısa sürede tüm dünyada 70 bin kişi tarafından paylaşıldı. Esra da ben de çok şaşırdık.

Neden sakallarınızı ve saçlarınızı uzatmaya başladınız?

-Bir amacı yoktu. Sakallarımı uzattığım dönemde sakal modası da yoktu. 18’li yaşlarımdaydım, yaşam tarzım doğrultusunda içimden gelen buydu. Sakallarımı bıraktım ve özgürleştim. Bugün böyle bir moda var ve hâlâ sakalın neden moda haline geldiğini anlamış değilim. 7 yıldır sakalımı kestirmedim ve onunla yaşamaktan mutluyum. Ama moda ya da güzellik peşinde değilim.

Şimdiye kadar hangi markalar için çalıştınız? Nasıl seçiyorsunuz?

-Bu konuda Esra da ben de çok seçiciyiz. Brathwait (saat markası), Trial (Şilili giyim markası) ve birkaç organik küçük marka ile çalıştım şu ana kadar. Markanın bir ruhu olması gerektiğine inanıyoruz. Bunu bulmadığımız firmalarla asla çalışmıyoruz. W Collection için ilk defa geçen yıl kamera önüne geçtim. Şimdi de yeni sezonu çekiyoruz.

Esra Şam’dan başka fotoğrafçıyla çalışmıyorsunuz, neden?

-O, benim fotoğraflarımı çeken ilk kişi. Aynı zamanda menajerliğimi de yapıyor. Ona duyduğum güvenle, kamerasının önünde kendimi daha iyi ve rahat hissediyorum. Ben sektörle pek ilgilenmiyorum. Bugüne kadar yaptığım ilk röportajı da şu an sizinle olanı...

İstanbul’u sevdiniz mi?

-İlginç, kalabalık, canlı ve etkileyici bir şehir. Enteresan bir enerjisi var. Binaların mimari yapılarının hepsi birbirinden farklı, camiler de oldukça etkileyici.

Mutlu bir insan mısınız?

-Hayat güzel, mutlu olmamak için bir neden yok.

Ruhunuzu nasıl besliyorsunuz?

-Çocuklar bence evrenin özünü kavramış ileri varlıklar. Kendimi onlara ve doğaya adadım. Çocukları teknolojiden soyutlayıp, doğaya yeniden kavuşmayı öğretiyorum. Birbirimizden öğrenecek çok şeyimiz var.

Dünyanın dramatik hallerinden en çok ne üzer sizi? Savaş, açlık, depremler mi yoksa gün geçtikçe artan sevgisizlik mi?

-Umursamazlık ve vurdumduymazlık...

Modaya meraklı mısınız? Günlük hayatta nasıl giyinirsiniz?

-Her ne kadar modanın içinde olsam da modaya pek meraklı olduğumu söyleyemeyeceğim. Günlük hayatta blue jean ve tişört en favori ikilim. Gömlek benim için olmazsa olmaz.

Gelecek kariyer planlarınızda neler var?

-Plan yok, hayatın akışına bıraktım kendimi.