Ziyaret ve eziyet

Akla gelen ve gelmeyen yollar saatlerce kapalı kaldı.

Herkes öfkeyle burnundan soludu.

Ne gereği vardı öyle yolları kesmenin?

Yeşilköy’den bindirilir bir helikoptere, 5-6 dakikada indirilir Çırağan Otel’e...

Hadi İsrail ve ABD gizli servislerinin ya da İran’daki rejim muhaliflerinin suikast yapabileceklerinden kaygı duyuldu. Omuzda taşınabilen bir Stinger füzesiyle helikopterin düşürülmesi olasılığı dikkate alındı varsayalım... Helikopter seçeneğinin üstü çizildi.

Peki Ahmedinecad, neden deniz yoluyla Yeşilköy’den Çırağan’a ulaştırılmadı?

Deniz Kuvvetleri’nin korumasında denizden 15-20 dakikada Çırağan rıhtımına götürülebilirdi.

Ağustos sıcağında yolları, arterleri keserek, caddeleri saatlerce boş bırakmak, trafiği kilitlemek, halka böylesine işkence etmek hangi mantığa sığar?

Bu ülkeye Bush dahil gelen liderlerin hiçbirinde böylesine bir rezalet yaşanmadı.

Hatta AB ile İslam Konferansı arasında bir köprü oluşturmak amacıyla yapılan büyük toplantıda sayısı 10’un üzerinde liderin aynı gün gelmesi sırasında bile bu eziyet çektirilmedi.

Hangi işgüzarın kafasından çıktı bilemem ama Ahmedinecad yüzünden milyonlarca İstanbullu öfkeden ateş toplarına döndü.

Anıtkabir’e gitmemek için İstanbul’a gel, İstanbul’u da arapsaçına çevir.

İşte ziyaretin ambalajı...