Nerede olursan ol, gel...

734 yıl oldu.
Öylesine taşkın bir cömertlikle aramızdasın ki hala…
Ne kadarını anladık senin?
ya da
ne kadarımız anladı?
Seni anlatacak kadar pişmedim daha.
“hamdım,piştim,yandım”
derken kullandığın eski zaman kipine ulaşamayan,hamlığın şimdiki zamanında yaşayan bir kalem nasıl anlatır ki seni?
Özlü sözlerinden bir demet hepsi bu…
Mesnevi’nde,Fih-i Mafih’te,Divan-ı Kebir’de her cümlenin altında sakladığın o cennetlerin kapılarını bulamayanlardan biriyim daha.
*
Aşkla , hasretle, suziş-i nihanla beklediğin güne vuslatının üzerinden yüzyıllar geçti.
İçi boşaltılmaya çalışılan,şekilciliğe belenen inanç kavramını,sevgi değil korkuyla besleyenlere inat hala ezberimizde cümlelerin.
Yaradana verdiğin değerden dolayı açtığın kucağa milyonlar koştu,
“ne olursan ol,gel!” dedin ya
Gelen çok oldu.
Ama başka bir kucağı dünyanın,et ve sinirden ibaret olan,düşünceyi hiçe sayanlarla doldu.
*
2007’yi “Mevlana Yılı” ilan etti UNESCO.
Ne yazık ki bu seni yudumlamamıza,sindirmemize yetmedi hala.
Savaşanlara,çalıp çırpanlara,dışlayanlara,sömürenlere yuva oldu dünya.
Ama yine de senin sözünü bilenlerin,
“ümitsizlik semtine gitme,ümitler vardır
Karanlık tarafa gitme,güneşler vardır”
diyenlerin;ümidin eşiğinde,güneşin sıcağında nefeslenenlerinde dünya…
“Dostluk,kardeşlik,insan,sevgi,birlik,beraberlik” kelimeleriyle yazdığın sözlüğe,”düşmanlık,para,nefret,ayrımcılık,bölücülük”kelimelerini eklemeye çalışan edep fukaralarına,sabır ve tahammül ederek ulaşmaya çalışıyoruz edep hudutlarına.
Dediğin gibi yani…
*
Sakitane seyretmeyi,biraderane yaşamayı öğrenmek için çırpındıkça dibe vuran insanlığın senden öğreneceği çok şey var daha…
Semazenleri görsel bir şölen bellememek;altını değil,altın olma yeteneği olan bakırı bulmak mesela…
Halk için olan nice cehiş liderler gördü;insan,tarih,devlet…
Safvet-i kalb ile yapılıyor gibi görünenen nice riya…
Aynı kucakta topladığın;dini,dili,ırkı farklı insanların hep bir ağızdan söylediği tek şey var,dinle!
Şimdi sana “gel” desek!
Nerede olursan ol,gel desek!
gelsen keşke…