Güncelleme Tarihi:
‘İkindi vaktinde’ anlamına gelen Apoyevmatini’nin yalnızca iki çalışanı var; yayın yönetmeni Mihail Vasiliadis ve oğlu. İkili her gün sabaha kadar çalışıp gazeteyi hazırlıyor. Ancak Vasiliadis, dün İstanbul, Beyoğlu’ndaki Suriye Pasajı’nda yer alan yazıhanelerine son kez, eşyaları toplamak için, gitti. Sebep; maddi imkansızlıklar. Vasiliadis, taşınmayı “Bu sabah malesef acılı görevi yaptık ve yazıhaneyi defnettik” diye anlatıyor: “Kısıntılar yapmamız gerekiyordu. İstiklal Caddesi’ndeki Meryem Ana Kilisesi’nin müştemilatında bize küçük bir oda verdiler. Eşyaların yarısını oraya taşıdık.”
BASIN MÜZESİ OLACAKTI
“Gerçi son beş yıldır yazıhaneyi kullanmıyorduk. Sabaha kadar çalıştığımızdan evden yapıyorduk. Ama 89 yıllık yazıhanemizi Rum Basın Müzesi’ne dönüştürmek istiyordum. Bugüne kadar Rumca yayın yapmış gazete, dergi ve dokümanları sergileyecektik. Bu konuda çalışma yapmak isteyenlere açık olacaktı. Yalnız Ertuğrul Günay Kültür Bakanı’yken bir ümit olmuştu ama devamı gelmedi” dedi.
YAŞ GÜNÜ MÜ YAS GÜNÜ MÜ
MESLEKTEKİ 55’inci yılını kutlayan Vasiliadis, eskiden 35 bin tirajı olan gazetenin şu anda yalnızca 600 adet basıldığını söyledi: “Aylık 20 bin lira masraf oluyor. Gelirimizin yüzde 90’ı Yunanistan’dandı. 2011 krizi bizi vurdu. Gazeteyi 90’ıncı yılına kadar çıkarmaya devam edebilmek için kesintiler yapmalıyız. 12 Temmuz gazetenin yaş günü mü yoksa yas günü mü olacak? Gazetenin kapanması Rum basınının bittiği anlamına gelecek. Yazıhanemiz kahve dükkanı olacak. Nasıl hissettiğimi anlatmaya çalışabilirim. Burukluk, hayal kırıklığı... Cemaatim adına da çok üzülüyorum. Gazete, Rum cemaatiyle paralel hayat yaşıyor. Gazeteyi gelme saatinde kapıda bekleyen okuycular var.”