Başbakan tüm tartışmaların sağlamasını yaptı

Çünkü, Abdullah Öcalan’ın Ahmet Türk ve Ayla Akat ile İmralı’da görüşmesinin hemen ertesinde Murat Karayılan’dan gelen “Hem Oslo-İmralı sürecinde hem de şimdi bizden istenen şey silah bırakmak değil, silahlı güçlerimizin Türkiye sınırlarının dışına çıkarılmasıdır. Devletin bizden istediği budur” açıklamasının sağlaması olarak da okunabilecek olan Başbakan Erdoğan’ın sözleri, müzakere sürecinin olmazsa olmazlarından birini oluşturuyor.

MİT tarafından yürütülen, “gayri resmi” olanın resmileştiği ve genişletilerek daha da resmileştirileceği İmralı ve Kandil görüşmelerinde masada PKK’nın Türkiye’nin dışına çekilmesi bulunuyor. Hal böyleyken Başbakan Erdoğan’ın PKK’nın Türkiye dışına çıkmasını ‘Silahı bırakarak terk etmesi’ şartına bağlaması,

yeni gibi görünse de Ankara Kulislerinde aslında “Eylemsizlik” kararına yapılan önemli bir vurgu olarak değerlendiriliyor.

Muhtemel ki hassas denge de İmralı’nın yanı sıra Irak Kürdistan Yönetiminin başkenti Erbil merkezli yürütülecek müzakerelerde “Parmakların tetiğe bir daha dönmemesi” üzerinden kuruluyor.

Ankara, kış şartları nedeniyle Türkiye dışına çıkması zor olan PKK’lı grupların varlığını, Cevat Fehmi Başkut’un “Buzlar Çözülmeden” adlı oyunun bizzat ismine gönderme yaparak anıyor.

Bahara kadar yani buzlar çözülene kadar sürecin kalıcı bir olumluluğa çevrilmesi ve “PKK’nın silah bırakması” konusunda bir işaretin belirmesi halinde, ülke içindeki grupların karşılıklı “eylemsizlik” kararı güvencesiyle Irak’a çekilmesi planlanıyor.

Başbakan’ın “Siyasi uzantısıyla müzakere yapabilir” yönündeki sözleri ise BDP’nin bundan sonraki süreçte üstlenmesi muhtemel olası rolüne ilişkin bir “kapı aralama” olarak görülüyor.

Özet olarak PKK’nın Türkiye dışına çekilmesi aslında tüm sürecin “sonraki” aşaması olarak kabul edilebilir; PKK ülke dışına çekiliyorsa anlamalıyız ki Öcalan’ın da desteğini ve onayını alan, Kandil’in de “Ne olursa olsan Öcalan ne derse uyarız” şeklinde yaklaştığı bir çözüm planında epey yol alınmış…