Festivale de giderim biramı da içerim

Cem Erciyes'in yazısının tamamı:

"Yıllardır aynı yerde aynı zamanlarda düzenlenen festival neden 11. yılında bir mesele halini aldı?

İnsana komik geliyor. Hani onlar alınmasın ama ‘Zaytung’ haberi gibi. Yılların Efes Pilsen One Love festivali için

‘Çarpılırsınız’ diye bir gazetenin başlık atmasından söz ediyorum. Ramazana beş kala, Eyüp Sultan’ın yakınlarında festivali düzenlenmezmiş… Nedense gülünüp geçilmiyor, Milli Gazete’nin bu haberi ses getiriyor. Birileri Valiliğe dilekçeler filan veriyor, sosyal medya hareketleniyor. YeAilay Cemiyeti bile durumdan vazife çıkartıp, alkolizmle değil de içki kültürüyle savaAmak için kurulmuA gibi davranıyor ve festival karAıtı cepheye katılıyor.

Tamam içki iyi bir şey değil. Ama azı karar çoğu zarar muhabbetini bir kenara bırakalım, sonunda içkiyi
seviyoruz. Tadını ya da sarhoşluğu sevmediği için de içmeyen var, dini sebeplerle uzak duran da… Kimse kimseye mani olmadığı sürece bir sorun yok. Ama engeller, yıpratmalar, durumdan vazife çıkartmalar baAladığında sorun büyüyor.

Yıllardır aynı zamanda aynı yerde düzenlenen festivalin Aimdi bir mesele halini alması, bir yaAam tarzına karşı, diğerinin harekete geçmesinden baAka nasıl açıklanır bilmiyorum.

Festival bugün başlıyor, ama ‘Efes Pilsen’i gitmiş, One Love’ı kalmış vaziyette. Festival tarihi yaklaştıkça aleyhindeki kampanya kızıştı. Önce festivalin iptal edileceği dedikoduları yayıldı sonra Efes’in sponsorlukta çekildiği haberleri. Efes yöneticilerinden Durul Candemir’i arayıp sordum, ‘Yok böyle şey, festival aynen yapılacak.

Mesela şu anda sahneyi kuruyoruz...’ dedi. Dedi ama festivalin internet sitesini açınca, adının değiştiğini Efes Pilsen’in altta küçük bir logo oluverdiğini gördük. Bugün festival alanına gidip de bira satılmadığını görürsem şaşırmayacağım… Sonuçta, festivale gidenler için de, emek verenler için de, sponsorları için de tedirgin bir ortam yaratıldı.
Bugün Kaiser Chiefs’in yarın en sevdiğim İngilizler’den Pulp’ın gelip çalacağı festivale ben tabii ki gideceğim.

Şöyle buz gibi biramı içip haffiten ritim tutacağım, belki çimlere uzanıp müziğe dalacağım, arkadaŞlarımla takılacağım ya da hiç tanımadığım ama aynı müziği sevdiğim insanlarla bir arada olduğum için memnuniyet duyup etrafın renkli ortamında boş boş gezineceğim.

Daha önce olduğu gibi yine harika bir gece geçirmeyi hayal ettiğim bu festivalin iptal edilmesi için birileri uğraşıp duruyor. Ve ben kendimi fena halde rencide edilmiA hissediyorum. Peki ne yapacağız şimdi?

Geçmiş olsun hocam
“Siyasetin merkezinde bir aktivist olsanız da olmasanız da ‘dalgalar’ı hissediyorsunuz. Ayak uçlarınıza değen su,altınızdaki kumu kaydırmaya başlıyor. Tanıdığınız insanlar, birlikte çalıştığınız arkadaşlarınız, üniversitedeki hocanız tuhaf gerekçelerle içeri alınıyor. Rüzgârın durup durup Aiddetlendiği, insanı serseme çeviren, ilerlemeyi,yürüyüp gitmeyi güçleAtiren tuhaf bir fırtına bu...” Mayıs ayında Nedim aener, Ahmet şık, Ragıp Zarakolu ve Büşra Ersanlı tutukluyken böyle yazmışım. İnsan, meslektaşlarının üniversiteden çok sevdiği hocasının sonunda serbest kalmasına seviniyor tabii. Onların neden tutuklandıklarını asla anlamadığımız gibi neden yargılandıkları konusunda da hala ikna olmuş değiliz. Fırtına dindi mi, sanmam; rüzgâr şu sıralar biraz hafifledi o kadar."