Kana da dokundu!

TWITTER ve Facebook üzerinden kan, kan ürünü ve ilik bulmak için gönüllü çalışan ‘Lösemi Dayanışma’dan atılan tweette, ‘Twitter’i kapatmışsınız, o zaman lösemi hastalarına 2 günde 1 lazım olan kırmızı kanı ve trombositi siz bulun... Benim ki AB (-), biraz zor bulursunuz şimdiden söyleyeyim! Bu saatten sonra gönüllülerimize ulaşıp, biz de bulamayız...” deniyordu. Twitter’in kapanması sadece Lösemi Dayanışma’yı değil gönüllü olarak hastalara destek veren pek çok grubu, dolasıyla hastayı olumsuz etkilemeye başladı.
İşte gönüllü oluşum temsilcilerinin konuyla ilgil görüşler:

Hematoloji uzmanı Prof. Dr. Mustafa Çetiner:

“Sosyal medya çalışan birşey. Twitter’in kapanması bir sıkıntı yarattı. Radyo anonsları, Kızılay kampanyaları vs yapılıyor ama çoğu kez kan bağışı yapılması sağlanamıyor. Hastaların bir anda ihtiyacı olabiliyor. Örneğin zor bulunan (AB Rh(-)) kan ve kan ürünlerinin temininde twitter işe yarıyordu. Zaten genellikle sosyal medyada, kişiler üzerinden yürütülen kampanyalarla aranan kan, ilik vs. bulunuyor. Kızılay’ın eksikleri var. Sosyal medya üzerinden duyurular çok hızlı yayılıyor. Günün ve gecenin bir saatinde bile yayılma sürüyor. Twitter’da çok hızlı yayılıyor. Aranan kan ve kan ürünlerinin bulunmasında iyi bir iletişim yoluydu. Twitter üzerinden haberleşen hastalar, organizasyonlar da zorlanacak.”

KAN GÖNÜLLÜLERİ
moderatörü Ayhan Köksal:

“Twitter’in kapanması bizim için kötü oldu. Twitter üzerinden 50 bin takipçimiz var. Duyuru gelir gelmez paylaşıyorlar. Paylaşımlar arttıkça sayı çok büyüyor. Günde ortamala 22-25 duyuru yapıyoruz. Aranan kan ve kan ürünlerinin de yüzde 85’ini bu yolla bulabiliyorduk.”

Eşi kan kanseri olan Emine Sarı:

“Eşim 6 aydır hasta. Trombosit ihtiyacımız hiç bitmiyor. Hemen her gün ihtiyaç duyuyoruz. Kızılay’dan alınan trombositi doktorumuz uygun bulmuyor. Kendimiz arayıp, bulmak zorunda kalıyoruz. Çok zor, mağdur durumdayım.”

Lösemi Dayanışma’nın kurucusu Şeref Erdoğan:

“Facebook’u da kullanıyoruz ancak binlerce gönüllü kan, trombosit ve ilik vericisine twitter yoluyla ulaştık. Twitter bizim ve bizim gibi oluşumlar için çok önemli. Binlerce takipçimiz var. Bu grubu 2011’de lösemiden kaybettiğim yeğenim İrem Şimşek için kurmuştuk. Ama onu kaybedince kapamak içimizden gelmedi, devam ettiriyoruz. Aynı durumdaki çocuklara fırsat buldukça destek vermeye çalıştım ve veriyorum. Grubu 7-8 arkadaş yürütüyoruz ve bugüne dek Türkiey’nin her tarafındaki binlerce çocuğa kan, trombosit bulunmasını sağladık. Bulundukları şehirlerdeki spor kulüplerini, sosyal grupları harekete geçirdik. Etkili kapmanyalarla destek verdik. Twitter üzerinden çok fazla retwett edilince binlerce insana kolayca ulaşılıyor. Bazen günde 20 duyuru yapıyorduk. Kan bankaları, Kızılay yeterli olsaydı insanlar böyle yolları kullanmazdı. Günde bizi en az 100-150 kişi çocuklarına yardım etmemiz için arıyor. 3-4 gündür çok zorlanmaya başladık. Twitter kapınınca paylaşımlarımız daha az insana ulaştı. 3-4 gündür bekleyen hastalarımız var. Sabah duyurduğumuz hastalara öğleye kadar kan, kan ürünü bulurduk oysa. Twitter’in yasaklanması iki araç kaza yaptı diye bir yolu trafiğe kapatmaya benzetiyorum. Bütün yollar kapatıldı.”