Böyle geçti 2016

16’yı da bitirdik. Bitişi/gidişi kimseleri rahatsız etmeyecek, üzmeyecek. Hatta ardından tenekeler çalsak yeridir; hayatın her alanında ve her anlamıyla başa getirmedik bela, örmedik çorap bırakmadı. Müzikte de öyle. Zaten hayatın tamamında güven(siz)lik alarmları çalmaktayken müzik (ya da sinema, tiyatro, edebiyat...) neden ve nasıl yolunda gitsin ki?

İçinden hâlâ geçmekte olduğumuz belirsizlik fırtınaları, en fazla gündelik hayatımızı vurdu. Dolayısıyla da popüler kültür alanlarını. Giderek daha az sokağa çıkar olduk, giderek daha az şarkı dinlemeye, film ya da oyun seyretmeye, kitap okumaya başladık.

Böyle bir ortam ve atmosferden müzik de aldı payını. Yayımlanan albüm ve şarkı sayısında büyük bir azalma vardı 2016’da. Müziği hâlâ ciddiye alıp raflarını ayıran müzik mağazalarında, yeni çıkan bir albüme rastlamak iyice zorlaştı. Var olmasına vardı ama daha çok, belli bir kıstas ya da içeriğe göre toparlanmamış karma albümler, eskilerin üst üste konmasından oluşan paketler. Ve bir de pop... Ama kötü pop. Kötü popun hâkimiyetinin tescillendiği bir yıl oldu 2016.

Belirsizliğin, zaten zar zor ayarlanabilir/planlanabilir hale gelmiş konser ve gösterilerin son saat ya da dakikada iptal edilmesine sebep olması da ayrı konu. Canlı müziğin en asgaride kaldığı bir yıldı da. En ünlü, en popüler isimler dahi çok az sahnede olabildi, nerede kaldı müzisyenler. Bu sıkıntılı atmosfer ve beraberinde getirdiği işsizlik, müzisyenleri yoksulluk sınırına getirdi bıraktı. Çok az müzisyen kirasını/faturasını/borcunu zamanında ödeyebildi. Dünya çapında müzisyenlerimiz, lira/kuruş hesabı yapmak zorunda kaldı. Utançlardan utanç beğensek, yeridir.

ROCK VE CAZ ALBÜMLERİ İYİYDİ

Tarkan’ın yıllardır bir Türk müziği albümü yapma isteğiyle kıvrandığını bilmeyen yoktu. Nihayet yapabildi bu albümünü ve hasret(i) dindi. Olur mu/olmaz mı derken pop diyenlerin ağzına da Sezen Aksu imzalı ‘Cuppa’ ile bir parmak bal çaldı.

Sezen Aksu şarkıları hâlâ çok fazla insanı heyecanlandırıyor. The Royal Philharmonic Orchestra’nın Aksu şarkılarını getirip bıraktığı yer tam da kalbin orta yeriydi. Yalnızca bu yılın değil, bütün zamanların en iyi albümlerinden birini yapmışlardı. Ercüment Vural ise Aksu şarkılarının diğer yakasına düşmüştü; olmamış ya da yazık olmuş yakasına.

İyi albümlerin büyük bir kısmı rock, caz ya da alternatif alanlara aitti. Çok normal. Bir tek bu alanın sanatçıları farklı olmayı dert ediniyor, bir tek onlar yapacaklarının üzerinde fazlasıyla düşünüp çalıştıktan sonra çıkarıyorlar albümlerini.

Kötü arabeske tavan yaptıran İlyas Yalçıntaş ve sesi yokken sesi varmış gibi davranan Mehmet Erdem de “Müziğimiz  neden kötü?” ya da “Neden bu halde”nin şifreleriydi aslında. Müziğe en ufak bir yakınlık hissetmeyenler, beste yapmaya/söz yazmaya, sesi çıkmayanlar ise şarkı söylemeye kalkışmıştı. Hiç kimse de itiraz etmiyor, bu bir yana, normalmiş, hatta becerilmiş/başarılmış gibi davranıyordu.

2017 ne getirir, ne götürür bilinmez. Ama 2016 kadar kötü olmayacağı öngörülebilir de. Yılın son ayında Nilüfer yeni albümüyle döndü mesela; popun altın kızının bizimle olduğunu görmek iç ferahlatıcı, yüreklere su serpici. Sezen Aksu’nun yeni albümü 2017’nin başlarında çıkacak; MFÖ’nün albümü de öyle. Bunlar hep hayra alametler.

2016 bir dip noktasıydı ve rekorunu, yeni bir yıl niyetine kendisi baştan başlasa dahi kıramayabilir.

2016’nın En İyi Albümleri

1- Plays Sezen Aksu, The Royal Philarmonic Orchestra

2- Nemrud, Nemrud

3- Uzaklar, Kharoon/Ölülerin Kayıkçısı

4- Bir Beyoğlu Bestekârı Karnik Garmiryan, Sema Moritz

5- Devrim Türküleri, Sevinç Eratalay

6- True Love, Fatih Erkoç

7- Turquoise, Melbreeze

8- A Lunar Manoeuvre, In Hoodies

9- Cem’an, Cem Yıldız

10-İhtimaller, Kenan Doğulu

2016’nın En Kötü Albümleri

1- İçimdeki Duman, İlyas Yalçıntaş

2- Hepsi Benim Yüzümden, Mehmet Erdem

3- Gıybet, Serdar Ortaç

4- Ercüment Vural Sunar, Ercüment Vural

5- Kaptan, Yusuf Güney

6- Sen En Çok Aşksın, Fettah Can

7- Oynat, Yıldız Tilbe

8- Kimim Ben, Berdan Mardini

9- Dediğim Dedik, Niran Ünsal

10- Bambaşka, Sinan Özen

2016’nın En İyi Şarkıları

1- Güller, Alpay

2- Sımsıkı Sıkı Sıkı, Kenan Doğulu

3- Silinmiş Zamanlarda (dostlarım), Cem Yıldız

4- Köprüler, Zeynep Casalini

5- Psychic Girl, Reptilians From Andromeda

6- Yansın İstanbul, Rümeysa

7- Cuppa, Tarkan

8- AHA!, Yonca Evcimik

9- Duy Beni, Melisa Uzunarslan

10- Aşkkolik, Kenan Doğulu