’Bir Provokatör Üstünde Hiciv Denemeleri’

Názım’ı saygıyla anmak için "Benerci Kendini Niçin Öldürdü?" adlı kitabında yer alan "Bir Provokatör Üstünde Hiciv Denemeleri" (1935) adlı uzun şiirden bir bölüm yayınlıyorum.

* * *

[Sen çıkmadın

çıkardılar karşıma seni!

Kıllı, kara elleriyle tutup enseni

gövdeni yerden bir karış kaldırdılar,

sonra birdenbire

bırakıp yere

seni pantolonumun paçasına saldılar.



Bir düşün oğlum,

bir düşün ey yetimi Safa,

düşün ki, son defa

anlayabilesin:

Sen bu kavgada

bir nokta bile değil,

bir küçük, eğri virgül,

bir zavallı vesilesin!..

Ben, kızabilir miyim sana?

sen de bilirsin ki, benim ádetim değildir

bir posta tatarına

bir emir kuluna sövmek,

efendisine kızıp

uşağını dövmek!

Sen de bilirsin ki, jurnal esnafı, senin gibiler

tutulup kulaklarından birer birer

teşhir edilirler?

Ben, sadece söküp

bir fitnenin otuz iki dişini,

ve Babıáli kaldırımlarına döküp

geleceğini geçmişini

aldım omzuma işte bu teşhir işini...



(...)

Bir düşün oğlum,

bir düşün ey yetimi safa,

bir düşün ve benden öğren ki son defa:

FİKİR dediğin şeyin

Karabet ustanın uduna benzemez suratı.

O, ne şapırtılarla çiğnenen bir sakız,

ne "Vatan-Silistre"de Abdullah Çavuş’un tiradı,

ne de "Bir Akşamdı"da müteverrim bir bayan ilacıdır.

O, şahlanmış bir savaş kılıcıdır.

Bu ata atlayacak yürek

ve kabzaya bilek

gerek.]

* * *

Şiir 74 yaşında, ama gıcır gıcır, yepyeni. Günümüzün anlam ve önemine uygun!