Kahramanların Aileleri Anlatıyor

Ne desem, ne söylesem! Nereden, nasıl başlasam...Erol Olçok (53) reklamcı, Abdullah Olçok (16) öğrenci...

Bazen eğitimci bazen arkadaş15 Temmuz akşamı darbeci askerlerin işgal ettiği yerlerden biriydi İstanbul Büyükşehir Belediyesi’nin Vezneciler’deki binası.

Mürüvvetimi göremedi ama mutludur diye umut ediyorumAhmet Özsoy, 15 Temmuz gecesi, çalışma arkadaşı Ali Karslı ile birlikte şehit oldu.

Türkan dememe kalmadan tank aldı eşimiOnu kucakladım, “Bu kalabalığı aşıp nasıl hastaneye yetiştireceğim, nasıl yaşatacağım” diye düşündüm.Yetiştik ama olmadı. Takdir Allah’ın..

Eşi 8 aylık hamileydiMuhsin Kiremitçi endüstri meslek lisesi mezunuydu. Polislik sınavına girdi, önce Çevik Kuvvet’te çalıştı. Sonra Özel Harekât’a geçti.

İnsanlara bir psikolog gibi yaklaşırdıCevval, olgun ve dinine bağlı... Ayhan Avcu, 15 Temmuz darbe girişiminde, Ankara’da, Genelkurmay Başkanlığı önünde şehit olan oğlu Mustafa’yı tarif etmek için bu sözcükleri kullanıyor.

Bir yıl oldu, zaman geçiyor sadece, acımız hep aynı“Erkek kardeşim Cumhurbaşkanımızın konuşmasını dinleyince ‘Ben dışarı çıkacağım’ demiş. Babam da zaten çıkmak istiyormuş. Annemle helalleşip Külliye’ye doğru yola çıkmışlar. Kardeşimi aradım gece, ‘Abla çatışmanın içindeyiz, bombalar atılıyor, yaralılar, şehitler var. Yardım ediyoruz” dedi. Ben bunları duyunca telaşlanıp, ‘Gelin’ dedim ama gelmeyi hiç düşünmüyorlardı, beni dinlemediler. Sabaha karşı atılan ikinci bomba tam üstlerine düşmüş. Ulaşamamaya başlayınca hastaneleri aradık.” Babası Ali İhsan Lezgi’nin son gecesini böyle anlatıyor Öznur Öztürk.

Herkesin derdine koşardıRecep Gündüz, darbe girişimini haber aldığında Beylerbeyi tarafında bir inşaatta çalışıyordu. Arkadaşlarıyla paydos etmiş, biraz hava almak için dışarı çıkmıştı.

Gazi olduk ama şehit olamadıkBeş ay önceydi. Sur’da bir çatışmada yaralandı. Raporu bitmek üzereydi.

Güneydoğu'ya gitmek için dört dilekçe verdi“Askerden dönmüştü. O sıralarda gönüllü olarak Özel Harekât birimi kuruluyordu. Orada göreve başladı aslan parçası... Güneydoğu’da çalıştı. 23 başarı belgesi vardı...”

Hiperaktifim ben masa başı iş yapamam“Ablacım iyiyim. Telefonu meşgul etmeyin, buralar karışık” dedi. Ondan sonra telefonunu açmadı. Televizyondan öğrendik öldüğünü...

Temmuzun ortasında üşüdüğüm gece!En çok köydeki evde közün üstündeki çayı köşesine uzanıp içmeyi severdi. Bulmaca çözmeye bayılırdı. Bir de Türk sanat müziği dinlemeye..

Cennete gitmiş birine ağlamak çok saçmaO gece son konuşmalarını yaptıklarında ağabeyi “Dikkat et oğlum” dedi. Cevabı hazırdı: “Gerekirse şehadet şerbetini içeceğiz”...

Bir hafta önce rüyasında gördüGece yarısı, eşi Gamze Bulut kızını yatırıyordu. “Babanı arayalım” dedi, “Nasılsın” diye sordu. “Merak etme” diyordu ama telefona da kızını istedi. Kısacık konuştular. Telefonu geri aldım, “Aşkım ne oluyor” dedim, “Sizi seviyorum, bunu bilin...” dedi ve kapattı.

Her şeyden önce vatanı gelirdi“Saat 22.30’da konuştuk abimle. Cumartesi günleri beraber olurduk. Yine plan yaptık. Abim güvercinleri çok severdi. ‘Gel de yarın kuşlara bakalım’ dedi. ‘Peki’ dedim. Yarım saat sonra aradım, ulaşamadım...”

Sen çocuğun yanında kal, ben gidiyorumHakan Sezen de polisti. Yedi yıl önce evlenmişlerdi Demet Sezen ile. Üç yaşında bir bebekleri vardı.

En sevdiği yemeği artık pişirmiyorlar1985 yılında Gaziantep’te doğdu Mehmet Demir. Altı çocuklu ailenin üçüncü çocuğuydu. Futbolu çok severdi. Galatasaraylıydı, arkadaşlarıyla halı sahada sık sık maç yapardı.

Ben cihada gidiyorum geliyor musun?Elinde avucunda ne varsa fakire fukaraya dağıtırdı. ‘Yarına Allah kerim’ derdi. Mahallede cömertliğiyle tanınırdı.

Korkma baba, ben kendimi savunurum19 yaşındaki Mahir Ayabak'ın babası Unutulmuyor, geçmiyor bu acı, dinmiyor, hafiflemiyor bile” diyor.

5 şehit... 5 insan...15 Temmuz gecesi şehit olan Velid Bektaş, Fırat Bulut, Münir Alkan, Bülent Aydın ve Kübra Doğanay'ın ailelerinden hikayeleri

O günden sonra bir daha trileçe yapmadımYalçın ve Asalet Aran çifti, 2007 yılının başında tanıştı, iki ay içinde de evlenmeye karar verdi. Yalçın Aran kepçe operatörlüğü yapıyordu, şu anda biri 8.5, diğeri 5.5, en küçüğü de 2.5 yaşında olan üç kızı ve eşi daha iyi koşullarda yaşasın diye bazen pazar günleri ikinci bir işte çalışıyordu.

‘Polislerimiz şehit oluyor, ben duramıyorum’22 yaşındaki Mehmet Kocakaya, Çorum’un Yüksekyayla Köyü’ndendi. Ankara’da yaşıyor, güvenlik görevlisi olarak çalışıyordu.

Babam ölseydi çok ağlardım ama ölmedi, şehit olduDoktorlar beyin kanaması geçirdiğini söyledi. İki gün yoğun bakımda kaldı. Önce kayınpederi, sonra Fazıl Gürs ayrıldı hayattan...

En sevdiği şey kendini hiç belli etmeden öğrencilere yardım etmekti15 Temmuz gecesi 51 yaşındaki Sevgi Yeşilyurt, bugün adı artık ’15 Temmuz Şehitler Köprüsü’ olan Boğaziçi Köprüsü’ne gitti.

Bizi taçlandırdılarBülent Aydın, Kara Kuvvetleri Komutanı Orgeneral Salih Zeki Çolak’ın koruma astsubayıydı. 15 Temmuz gecesi Genelkurmay Başkanlığı’nda FETÖ/PDY’cilere mukavemet gösterdiği gerekçesiyle şehit edildi.

Seni seviyorum!Boğaziçi Köprüsü’nü askerler kapatmıştı. İstanbul Emniyet Müdürü Mustafa Çalışkan, bunu öğrenir öğrenmez korumalarıyla olay yerine gitti.

Şehitliği hak etmiş bir çocuktu“Yedi ay oluyor evleneli. Elazığ’da evlendirdik, memlekette. Biraz ava meraklıydı. Buraya gelince giderdi. Dağlara çıkardı, köyü çok severdi.”

O bizim kahramanımızdı şimdi tüm Türkiye'ninO çok koruyucuydu. Biz çok ama çok mutluyduk. Bize bir gün bile kızmadı, bağırmadı. Kendi yağımızla kavrulan mutlu bir aileydik...

Şehitlik onun kabul edilmiş duasıŞehadetinden bir ay önce televizyondaki bir şehit haberine ağlayan anneme, “Şehitlik ağlanacak bir makam değil, teklif edilse düşünmeden kabul ederim” dedi.

Vatan kendisine sahip çıkacak evlatlarını kaybediyor1997’nin ekim ayında evlendi Ceylan Ertürk ve Sait Ertürk. İki gün sonra o tarihte görevli olduğu Kandıra’ya döndüler. Bir gün sonra da bir hafta sürecek atışlara gitti.

Hayat devam ediyor ama dünyanın boş olduğunu anladıkO korkunç gün yaşanmasaydı, Ayhan Keleş çok büyük ihtimalle bugünlerde köye yerleşme hazırlıklarını tamamlamak üzere olacaktı. En büyük hayali, emekli olup köyüne dönmek, memleketinde yaşlanmaktı.15 Temmuz gecesi atılan bir bomba onu hayattan kopardı.

‘Evelallah, onlar sayesinde bugün Türkiyemiz ayakta’Cesur, gözükara bir delikanlıydı. Onu “Gitmeyin” diye uyarmışlar ama dinlememiş, “Ülkemiz elden gittikten sonra yaşasak ne olur” demiş.

Haberlere gülen şehit diye çıktıAli Alıtkan ömrünü gerçekten uğruna ölünecek kadar değerli bir şey için harcamak, şehit olmak istiyordu. 32 yaşındaydı.

‘Anne, şehit olduğum zaman sakın boynunu bükme’Ailesinin ilk göz ağrısıydı Uhud Kadir Işık. Doğduğunda annesi Naciye Işık, henüz reşit olmuştu. Birlikte büyüdüler, oynadılar, koştular, yüzdüler, çamurlarla oynayıp topraktan evler, kaplar yaptılar. Her şeyi birlikte yaptılar, her yere birlikte gittiler. Onlar, ‘anne-oğul’dan çok daha fazlası; en yakın arkadaş, birbirlerinin sırdaşıydı.

Bugün burada olmazsak ne zaman olacağız!Darbe girişiminin en çok canını yaktığı ailelerden biri Gülşen Ailesi...